من یک فرهنگی هستم بیمار هستم و مجبور شدم فرم بازنشستگی رو پر کنم گفته شده چند ماه قطع حقوق خواهم بود به شما ملت ایران گفته باشم آموزش و پرورش ما به فنا رفته معلم سوای حقوق بسیار پایینش هیچ ارج و قربی ندارد معاون و مدیر اولیاء بچه ها و خود آنها هرگز معلم را در جایگاه معلمی و فرهنگی خودش نمی شناسند و به چشم یک زیر دست نگاه می کنند که باید از آنها فرمان بگیرد . مگر اینکه پشت آن معلم به یک فرد سیاسی و یا مقامی گرم باشد در این صورت حتی اگر خلاف هم انجام بدهد باز محترم هست نگاه کنید سیستم همان سیستم ارباب رعیتی است من خودم دیدم معاون مدرسه دختر سرایدار را دعوا کرد و یا دانش آموز دیگری را جلو همه خجالت زده کرد ولی دانش آموز دروغگو و پُر ادعایی که پدرش کاره ایی هست با غیبتهای فراوان محترم دانسته شده و حتی معلم را موظف کرد که به او احترام بگذارد . بچه های من با وجود تبعیضها و بی عدالتی ها و ناراحتی هایی که سر من آمد هرگز نخواستند معلم بشوند . به زور می خواهند معلم نمره بدهد در صورتی که بچه بی سواد است برای فعالیتهای مختلف از کلاس می برند بدون اجازه معلم حالا من راضی شدم با حقوق کم خانه نشین بشوم و این سیستم را رها کنم . واقعا تاسف بار است .