اخیرا برگزاری کنگره زنان تاثیرگذار در تهران خبرساز شده است.یادداشت روزنامه «مردمسالاری»: «این کنگره با حضور جمیله علمالهدی همسر ابراهیم رئیسی و سخنرانی زینب نصرالله دختر حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان برگزار شد. اما از کل زنان عرصه سیاست یا همسران سیاستمدارانی که به این کنگره دعوت شده بودند تنها همسران رؤسای جمهور و نخستوزیر چهار کشور به این کنگره آمدند: ارمنستان، بورکینافاسو، قرقیزستان، صربستان! حتی همسر رییس جمهور کشور دوست و برادر سوریه هم حاضر نشد به این کنگره بیاید و فرستاده ویژه رئیس جمهور سوریه به ایران آمد. بانوی اول نیجریه هم خودش نیامد و یک نفر را به جای خود فرستاد! بقیه حاضران هم همسر رئیسجمهور اسبق گینه، همسر رئیسجمهور اسبق نیجر و بانوی اول سابق سریلانکا بودند و تمام! حتی یک شخصیت برجسته سیاسی یا همسر یک شخصیت برجسته سیاسی هم در بین میهمانان نبود!»
یکی دیگر از چهرههایی که در این نشست مورد توجه قرار گرفته، مایا صباغ (فعال رسانهای لبنانی) است که سابقه دفاع از تیم ملی ایراندر ایام جام جهانی را در کارنامه خود دارد. مایا صباغ که برای این جلسه به تهران آمده بود، ویدئویی بیحجاب از خود منتشر کرده و گفته است که در ایران ما محدودیتی نداریم!
یکی از کاربران در رابطه با این ویدئوی صباغ نوشته است: ایشون مایا صباغ یکی از مهمانان نشست زنان تاثیرگذار جهان در تهران هستن که دارن میگن اینجا هیچ ممنوعیتی وجود نداره، برخی جماعت هم ریختن به کف زدن و تشویق! خب اگر این ایران مایه افتخارتونه که عالیه فقط دیگه اون «من که زنم تحریک میشم» و «وای به تابستون» گفتنتون چیه؟!
یکی از کاربران دیگر درباره صباغ با انتشار کلیتی از ویدئوها و صفحه اینستاگرامی صباغ نوشته: خانم مایا صباغ که ظاهرا مهمان همایش زنان تاثیرگذار بوده؛ و دانشجوی دکتری جرم شناسی است؛ در اینستاگرام پستهایش حدود ۲۰۰-۳۰۰ لایک می گیرد و ویدیوهایش در یوتیوب به صورت میانگین ۱.۷ک بازدید دارد.
خاطره میرزا در روزنامه مردم سالاری در رابطه حواشی ایجاد شده در این کنگره و معلوم نبودن میزان هزینه شده برای این نشست نوشته است: اولین کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار عصر جمعه ۳۰ دی ماه با حضور انسیه خزعلی معاون امور زنان رئیسجمهور و همسران رؤسای دولتهای کشورهای مختلف در سالن اجلاس سران در تهران برگزار شد؛ کنگرهای که نه مشخص است به چه دلیلی برگزار شده و نه اسامی کامل میهمانان آن که مدعی تاثیرگذاری آن هستند اعلام شده است.
در بین افرادی هم که مورد تقدیر قرار گرفتند هیچ چهره برجسته ای نبود. اولین جایزه خارجی به خانم لی محقق برجسته حوزه شیمی و استاد دانشگاه کشور تایلند تعلق گرفت. جایزه دوم به سوده غفوری فرد دکترای ژنتیک پزشکی از ایران اهدا شد. خانم الینا از بانوان برجسته روسیه نفر برگزیده سوم بود و خانم زهرا امام جمعه از دانشمندان ایرانی نیز نفر چهارم بود. خانم مریا بتریز یونس بانوی تأثیرگذار آرژانتین هم نفر برگزیده پنجم بود. مژگان زندی دارای مقالات متعدد در حوزه شیمی و پلیمر به عنوان نفر ششم و پنآبه شیامی از چین به عنوان نفر هفتم جایزه گرفتند.
مشخص نیست این افراد بر مبنای چه شاخصهایی و توسط چه هیاتی به عنوان نفرات برگزیده معرفی شدهاند. حتی شیوه انتخاب زنانی که به ایران دعوت شدند نیز مشخص نیست. فقط گفته شده «فراوانی دیگرانِ اثر پذیر»، «کیفیت اثر گذاری در تغییر دیگران»، «نقش آفرینی مادران»، «نقش آفرینی جهادی و حرکتهای ایثارگرانه و جهاد گرانه»، «شرایط ویژه محیط» و «نوع تاثیرگذاری متاثر از محیط» و «تعیین عرصه اثرگذاری» از جمله شاخصهای انتخاب زنان در کنگره زنان تاثیر گذار بوده است.
پرسش اساسی اینجاست که معاونت امور زنان رئیس جمهور از چه جایگاهی و بر مبنای کدام مصوبه، چنین کنگره پرخرجی را برگزار کرده است؟ در این کنگره بنا به اعلام مقامات رسمی، 300 میهمان خارجی حضور داشتند. با یک حساب سرانگشتی بابت هزینههای سفر، اقامت، غذا و بازدیدها و هدایا و ... در می یابیم که هزینه برگزاری این کنگره میلیاردها تومان بوده است.
در شرایطی که کشور با مشکلات فراوان اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و تورم و گرانی، امان مردم را بریده، برگزاری این کنگره با هزینههای کلان، با یک سری میهمانان گمنام که در خوشبینانه ترین حالت همسر روسای جمهور یا نخست وزیر تنها چهار کشور کمتر تاثیرگذار و همچنین همسران روساس جمهور اسبق دو سه کشور درجه چندم هستند و حضورشان هیچ دستاوردی ندارد، دولت چرا چنین کنگره ای را برگزار کرده است؟ اینکه انسیه خزعلی و همسر رئیس جمهور پشت برگزاری این کنگره بودند ایا مجوز قابل قبولی برای برگزاری آن است؟
انتظار می رود دولت رئیسی که با شعار حمایت از محرومان و مستضعفان روی کار آمده، اسامی میهمانان، مسئولیت یا شاخصی که موجب دعوت از میهمانان شده و همچنین هزینههای برگزاری این کنگره را به طور روشن اعلام کند.