یک بیماری پوستی مسری که توسط حشرهای به نام هیره خارشی ایجاد میشود. اگر فرد مبتلا تحت درمان قرار نگیرد، این کنههای بسیار ریز که تنها با میکروسکوپ میتوان آنها را دید میتوانند ماهها بر روی پوست زندگی کنند. آنها روی پوست تخمگذاری کرده و تولید مثل میکنند و سپس در آن فرو میروند. این مسئله باعث ایجاد بثورات خارشدار و قرمز روی پوست میشود. اگرچه گال یک بیماری بسیار مسری است و به راحتی از طریق تماس مستقیم پوست میتواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود؛ اما یک بیماری آمیزشی نیست. آلودگی به این حشرات میتواند از طریق لباس یا ملحفههای آلوده نیز اتفاق بیفتد و لزوماً نیازی به تماس جنسی نیست. خارش شدید پوستی ناشی از بیماری گال ممکن است باعث آسیب پوستی و بروز عفونت های باکتریایی مثل زرد زخم شود. زرد زخم نوعی عفونت سطحی پوست است که در بیشتر موارد توسط باکتری استافیلوکوکی یا باکتری استرپتوکوکی به وجود می آید.
علائم بیماری
پس از قرار گرفتن در معرض انگل این بیماری، ممکن است علائم گال تا ۶ هفته پس از بروز بیماری به طول انجامد. این علائم معمولاً در افرادی که قبلاً نیز به این بیماری مبتلا شدهاند، سریعتر بروز پیدا میکند. علائم گال شامل لکههای پوستی و خارش شدید است که شبها شدت مییابد. به دلیل خارش شدید لکه، خاراندن مداوم آنها ممکن است منجر به ایجاد زخم و عفونت در آن ناحیه شود. در این صورت تجویز آنتی بیوتیکها مورد نیاز خواهد بود.
علائم گال در کودکان با سن بالاتر و بزرگسالان، معمولاً در مچ دستها، آرنج، زیر بغل، نوک پستان، آلت تناسلی، کمر، باسن و میان انگشتان پدیدار میشود. در نوزادان، افراد مسن یا دچار ضعف در سیستم ایمنی این نشانهها ممکن است در سر، صورت، گردن، دستها و کف پاها نیز دیده شود. راشهای پوستی شامل گزش، ورم یا برجستگی کوچک، زیر پوست است. گاهی رد سوراخهای کنه نیز بر روی پوست قابل رؤیت است که به شکل خطوط بی رنگ کوچک دیده میشوند.
بیشتر بخوانید:
علائم آرتروز و راههای درمان آن
علائم سندروم پای بیقرار و راههای درمان
علائم روماتیسم مفصلی و راههای درمان
علائم عفونت گوش و راههای درمان
علائم بیماری ام اس و راههای درمان آن
علائم بیماری سرخک و راههای درمان
علائم بیماری صرع و راههای درمان
علائم بیماری نقرس و راههای درمان
علائم بیماری ایدز و راههای درمان
علائم بیماری هپاتیت سی و راههای درمان
علائم سرمازدگی و راههای درمان
راههای درمان
هر شخصی که بیماری گال در او تشخیص داده شود یا در نزدیکی فردی مبتلا قرار داشته باشد، نیاز به درمان خواهد داشت. گالها بدون درمان، پوست فرد را ترک نخواهند کرد. درمان این بیماری پوستی شامل درمانهای دارویی یا خوراکی میشود؛ اما در بیشتر موارد با درمانهای پوستی میتوان گال را از بین برد.
یکی از رایجترین روشهای درمان پماد پرمترین است. طول درمان بیماری گال با استفاده از این پماد باید حدود 7 الی 15 شب است. در این مدت زمان باید پماد را در محل تحت درمان مالیده و صبح روز بعد بشویید. استفاده از این پماد برای سنین بالای 5 ماه تأیید شده است.
کرم یا لوسیون لیندان یکی از جایگزینهای پماد پرمترین است. استفاده از این پماد به کسانی که دارای پوستهای حساس و تحریک پذیر، بیماریهای زمینهای یا بیماریهای پوستی هستند توصیه نمیشود. همچنین به دلیل عوارض آن استفاده از کرم و لوسیونهای لیندان به افراد مسن، خانمهای باردار، مادران شیرده، کودکان زیر 3 سال و افراد مبتلا به زخمهای باز توصیه نمیشود.
اغلب توصیه میشود از داروهای بیماری گال در شب استفاده شود؛ زیرا گالها در شب بیشتر فعال هستند. همچنین احتمال دارد که پزشک با تجویز داروهای چون برخی از آنتی هیستامینها، آنتی بیوتیک و کرمهای استروئیدی سعی در کاهش و تسکین علائم آزاردهنده گال داشته باشد.