سرگذشت جالب خیابان ولیعصر

اگرچه فاصله محله «کن» تا طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه زیاد است؛ اما چنار‌های خوش قد و بالای خیابان ولیعصر (عج) ریشه در تاریخ کن دارند و تبار و اصل و نژادشان را باید در این محله قدیمی تهران جستجو کرد.
عبدالله مستوفی در اوایل دهۀ ۱۳۲۰ در کتاب «شرح زندگانی من یا تاریخ اجتماعی واداری دورۀ قاجاریه» نوشته است: «در زمان رضاشاه در خیابان پهلوی به فاصلۀ هر دو متر، یک چنار و بین هر دو چنار یک بوته گل سرخ کاشتند؛ بنابراین در دو سوی مسیر ۱۸ کیلومتری خیابان مجموعاً ۱۸ هزار چنار کاشته شد. البته برخی این تعداد را تا ۲۴ هزار اصله نیز برآورد کرده‌اند.»

«ارباب خلیل» باغدار معروف محله کن چنار‌های جوان را از خزانه چنار «باغ نو» سوار بر اسب و الاغ می‌کرد و راهی خیابان پهلوی سابق می‌شد. «مرتضی‌رحیمی» فرزند «خلیل رحیمی» که آخرین بازمانده از اولاد ارباب خلیل است می‌گوید: «پدرم باغدار بود. زمانی که از «بلدیه» شهر اعلام کردند قرار است سرتاسر خیابان ولیعصر (عج) (پهلوی سابق) را چنار بکارند، نخستین نفر پدرم را انتخاب کردند. باغداران شمیرانی پدرم را خوب می‌شناختند. قرار شد نهال‌های چنار از کن راهی تهران شود. چون نهال‌های چنار روستای کن بسیار مرغوب و معروف بود.»
رحیمی می‌گوید: «پدرم تعریف می‌کرد که وقتی نهال‌ها کاشته شد. شهردار وقت تهران، دستی روی نهال‌ها کشید و با تعجب گفت احتمالاً این درخت‌ها ریشه ندارد. چطور ممکن است این‌قدر سریع کاشته شود؟ خبر به «رضاشاه» رسید. آمد و دستور داد چند نهال را از خاک دربیاورند. همه تعجب کردند. نهال‌ها نه‌تنها ریشه داشتند بلکه ریشه‌ها قطور و به هم تنیده بودند.

«ارباب خلیل در محلی به نام «باغ نو» در روستای کن خزانه چنار درست کرده بود یعنی بذر درخت را به فاصله‌های کم کنارهم کاشته بود و بعداز اینکه به یک نهال تبدیل می‌شد آن‌ها را برای کاشت به سمت طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه می‌فرستاد.