قدرت رمزارزهای دیجیتال تا کجاست؟

امیر حسن‌پور  اظهار کرد: یکی از جذابیت‌های علم اقتصاد در عصر اطلاعات رمزارزهای دیجیتال هستند که با شیب ملایم جایگزین پول‌های فیزیکی می‌شوند.

وی اضافه کرد: ارزهای دیجیتال فاقد فرم فیزیکی هستند و تراکنش‌های آنها با استفاده از کیف پول الکترونیکی صورت می‌پذیرد که از این رمزارزهای به‌مثابه پول فیزیکی می‌توان برای خرید کالاها و خدمات استفاده کرد.

به گفته حسن‌پور، شاید در کشور ما رمزارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر موردتوجه قرار گرفته است اما ریشه ابداع آن را می‌توان در دهه ۱۹۸۰ و توسط یک رمزنگار آمریکایی با نام دیوید چاوم  پیدا کرد که به آن ارزهای سایبری می‌گفتند.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: نخستین‌بار در دهه ۹۰ میلادی، فناوری زنجیره بلوک یا همان بلاک‌چین معرفی شد و در سال ۲۰۰۹ پس از وقوع بحران عظیم اقتصادی در جهان، رمزارز غیرمتمرکزی به نام بیت‌کوین بر اساس فناوری زنجیره بلوک توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو پا به عرصه تجارت‌های پنهان گذاشت.

حسن‌پور ادامه داد: در دنیای امروزی، افراد برای انجام عملیات تجاری و همچنین تراکنش‌های  مالی نیازمند بانک‌هایی هستند که این امورات را انجام دهد و این بانک‌ها بر تراکنش‌های آنها نظارت می‌کنند و درصورتی‌که آن را مغایر با قوانین و مقررات جاری مملکت تشخیص دهند از آن جلوگیری می‌کنند.

وی افزود: انجام این امورات در بانک‌ها مستلزم صرف زمان و همچنین هزینه‌هایی است و از طرف دیگر مشخصات شخصی افراد نیز در اختیار بانک‌ها قرار می‌گیرد که در صورت عدم مراقبت اصولی می‌تواند برای افراد دردسرساز باشد و اینجاست که ویژگی غیرمتمرکز بودن رمزارزهای دیجیتال جلوه‌گر می‌شود چون  هیچ نهاد یا گروه یا سازمانی این ارزهای دیجیتال را کنترل نمی‌کند بنابراین هیچ‌گونه محدودیتی در خصوص پرداخت‌های برون‌مرزی وجود ندارد.

به گفته این کارشناس حسابداری، در طول تاریخ مقابل اکثریت ابزارهای جدید و فناوری‌های بشری مقاومت‌هایی صورت‌گرفته است و ارزهای دیجیتال نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در حال عبور از یک مسیر تاریخی هستند که مخالفان و موافقان نظرات خود را ارائه می‌دهند اما بااین‌وجود ارزهای دیجیتال به‌مرور جایگاه خود را در اقتصاد جهان مستحکم‌تر می‌کنند.

 

 

رمز ارزها وسیله‌ای برای دور زدن تحریم‌ها

وی با بیان اینکه ارزهای دیجیتال امکان دورزدن تحریم‌ها را برای کشورهایی که در شرایط تحریم اقتصادی هستند، فراهم می‌کند، تشریح کرد: این ارزها باتوجه‌به اینکه مستقل از شخص و ارگان‌های خاص هستند و همچنین به دلیل عدم نیاز به صدور مجوز توسط دولت یا دولت‌های خاص می‌تواند پرداخت‌های بین‌المللی را آسان‌تر کرده و راهی برای بلااثر کردن تحریم‌های اقتصادی علیه یک کشور باشد.

وی اضافه کرد: شاید به همین دلیل است که ایران رتبه پنجم تولید رمزارزهای دیجیتال در دنیا را در اختیار دارد بنابراین فعالان اقتصادی کشور می‌توانند از رمزارزها برای انجام مبادلات جهانی بدون اینکه رهگیری شوند، بهره‌برداری کنند.

این مدرس دانشگاه بیان کرد: حجم عظیمی از نقدینگی بلااستفاده در کشور وجود دارد که اقتصاد ایران را به چالش کشیده است و سیاست‌های اقتصادی هیچ یک از دولت‌ها نتوانسته آن را مهار کند که این امر باعث تورم لجام‌گسیخته در کشور شده است بنابراین ارزهای دیجیتال می‌تواند بدون  نیاز به سیاست‌های پولی و مالی دولت، سرمایه‌های راکد در کشور را به گردش درآورند.

حسن‌پور با بیان اینکه شفافیت و کارایی اطلاعات از ضروریات بازار سرمایه‌گذاری در جهان است، گفت: هر اندازه که شفافیت اطلاعاتی بالاتر باشد بی‌گمان کارایی بازار سرمایه افزایش پیدا خواهد کرد.

وی اضافه کرد: در معاملات رمزارزهای دیجیتال اطلاعات شخصی افراد نامشخص است و دولت‌ها، سازمان‌ها و نهادها به آن دسترسی ندارند اما اطلاعاتی که برای معاملات لازم است بسیار شفاف است که این امر می‌تواند موجبات تسهیل در معاملات را فراهم آورد.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه تحقیقات تجربی در زمینه حسابداری و اقتصاد گاهی بیانگر آن است که در کشورهای درحال‌توسعه دخالت دولت‌ها در بازار سرمایه موجب کاهش کارایی اطلاعاتی بازار می‌شود، اظهار کرد: بنابراین عدم توانایی دولت‌ها در کنترل معاملات رمزارزهای دیجیتال این خلأ را رفع می‌کند و این مسئله برای بسیاری از معامله گران این بازار یک مزیت به شمار می‌رود چون می‌توانند بدون مداخله به‌راحتی معامله کرده و برخی از هزینه‌های معاملات از جمله هزینه‌های بانکی و هزینه‌های واریز و برداشت نیز حذف می‌شود.

وی با بیان اینکه دسترسی به اینترنت، دسترسی به ارزهای دیجیتال را میسر کرده و افراد می‌توانند به‌راحتی با ارزهای دیجیتال معامله کنند، تصریح کرد: با دسترسی اکثر کشورها به اینترنت پرسرعت خریدوفروش رمزارزها بدون توجه به میزان و حجم مبادلات به‌صورت آنی و در کسری از ثانیه انجام می‌شود و عدم کنترل از سوی نهادها و سازمان‌ها نیز این نقل‌وانتقال را تسریع می‌کند.

حسن‌پور با بیان اینکه ارزهای دیجیتال به یک ارز یا اقتصاد واحد وابسته نیستند بنابراین قیمت آنها به‌جای تورم در یک کشور خاص، منعکس‌کننده تقاضای جهانی است اما در خصوص رمزارزهای دیجیتال تورم معنایی ندارد چون‌که تعداد بیشتر کوین‌ها محدود است، گفت: بنابراین مقدار آنها نمی‌تواند از کنترل خارج شود و در نتیجه، تورمی وجود ندارد و برخی از کوین‌ها (مانند بیت‌کوین) دارای یک سقف کلی هستند و برخی دیگر (مانند اتریوم) سقف سالانه دارند، اما درهرصورت، رویکرد پیش گرفته‌شده توسط دارایی‌های دیجیتال از تورم به‌دور است.

وی اضافه کرد: باتوجه‌به اینکه رمزارزهای دیجیتال به‌خاطر سهولت در نقل‌وانتقال امکان خروج سرمایه از کشور را تسهیل می‌کنند بنابراین دولت‌ها را مجبور می‌کند در تدوین سیاست‌های پولی و مالی منافع همه اقشار جامعه را در نظر بگیرند و از استبداد اقتصادی دوری کنند تا شاید مانع از خروج سرمایه از کشور شوند.