وی در این پست نوشت: «در کوچه پس کوچه های وطن قدم زدیم
و در آستانهٔ شروع سال جدید
برای خود
برای وطن
و برای هموطن
آرزوی صبر ، امید و برقراری کردیم
سوز دل ، با ترانه ای آشنا درآمیخت و زمزمه ای شد
بر لبان من و داریوش آذر مهربان و کهنه رفیق
بی ادا و بی ادعا و بی تکخوانی زن .
در انتها
سعی کردیم لبخند هم بزنیم …کاش از ته دل بود .
بماند به یادگار از روزهای آخر اسفند ۱۴۰۱
به امید سالی نو و بهاری سبزتر
دوستتان دارم. غزل»