مردی که برای کشتن زن دومش صحنه سازی کرد، بر اثر کرونا در زندان از پای در آمد

هنوز دقایقی از این جنایت نگذشته بود که همسایگان پلیس را باخبر کردند. وقتی پلیس وارد صحنه جرم شد ناگهان با جسد خونین زن نگون بخت وسط اتاق پذیرایی که با ضربات متعدد شئ نوک تیزی به قتل رسیده بود، روبه‌رو شد.
بلافاصله ماجرای این جنایت به بازپرس ویژه قتل اسلامشهر مخابره شد و خیلی زود تیمی از کارآگاهان پلیس جنایی برای بررسی چگونگی ماجرا وارد عمل شدند.
همسر این زن در جریان بازجویی‌ها ادعا کرد: نیمه‌های شب بود که از صدای جیغ همسرم از خواب پریدم وقتی برق را روشن کردم دیدم وی غرق در خون و نقش بر زمین شده است، همزمان مرد قد بلندی را دیدم که در حال فرار از خانه‌مان بود، دنبالش رفتم اما او فرار کرد.
این مرد ادامه داد: با سروصدا همسایه‌ها را خبر کردم. آن مرد دزد بود و قصد سرقت از خانه‌مان را داشت اما همسرم وی را ناکام گذاشت.
بنابراین از آنجا که قربانی، همسر دوم این مرد مسن بود، خانواده مقتول به او ظنین شدند و با ورود یک وکیل تعیینی به این پرونده و بررسی عکس‌های صحنه جنایت مشخص شد که زن نگون بخت پیش از به قتل رسیدن مقداری زیورآلات داشته و از طرفی 20 میلیون پول نقد نیز روی میز پذیرایی خانه وجود داشته که هیچ کدام به سرقت نرفته است. همین سرنخ کافی بود تا تیم جنایی به همسر قربانی جنایت مظنون شوند و به داستان ساختگی وی شک کنند.
بنابراین کارآگاهان تحقیقات اولیه‌ای را از همسایگان آغاز کردند و پی بردند که ساعتی قبل از اعلام جنایت، این زن و شوهر بحث و جدال شدیدی با یکدیگر داشته‌اند طوری که صدای درگیری خانوادگی و مشاجره لفظی آنها به وضوح توسط همسایگان شنیده شده است.
با توجه به اظهارات همسایگان، بررسی انگیزه ارتکاب جنایت با موضوع اختلاف و درگیری خانوادگی مورد بررسی کارآگاهان اداره دهم قرار گرفت.
باتوجه به سرنخ‌های به دست آمده، مرد مسن توسط بازپرس ویژه قتل احضار و مورد بازجویی قرارگرفت، اما قتل همسرش را انکارکرد. این درحالی بود که همه شواهد حکایت از آن داشت که او متهم به قتل است چرا که نه خانه به هم ریخته بود و نه وسایلی از خانه سرقت شده است.

اعتراف به قتل
این مرد تحت نظر قرار داشت تا اینکه سرانجام چاره‌ای جز بیان حقیقت نیافت و به قتل همسرش در شب حادثه اعتراف کرد و گفت: قربانی زن دوم‌ من بود. وقتی زندگی در زیر یک سقف با وی را شروع کردم به او امتیازات زیادی دادم چرا که او دوشیزه بود و از طرفی من از زن اولم صاحب 5 فرزند بودم و باتوجه به شرایطی که داشتم هر زنی حاضر نمی‌شد با من ازدواج کند.
بنابراین مدتی پیش خودروی پرایدی داشتم که آن را فروختم، 20 میلیون تومانی هم که روی میز پذیرایی خانه‌ام بود، پول فروش آن بود. شب حادثه بر سر پول پراید بین من و همسرم مشاجره لفظی بالا گرفت و وی از من می‌خواست که پول پراید را به او بدهم.
از آنجا که من در زندگی مشترک امتیازات زیادی را به همسرم داده بودم دیگر حاضر نشدم پول پراید را نیز در اختیار او بگذارم. در یک لحظه عصبانی شدم و نفهمیدم چکار می‌کنم.
وارد آشپزخانه شدم و چاقویی را برداشتم و در حالی که همسرم مقابل تلویزیون دراز کشیده بود به سمتش رفتم و 2 ضربه چاقو به قفسه سینه‌اش زدم و سپس وانمود کردم که دزد به قصد سرقت وارد خانه شده و همسرم در جدال با او به قتل رسیده است. پس از این جنایت چاقو را در باغچه خانه پنهان کردم.
به دنبال اعترافات متهم به قتل، آلت جرم نیز در باغچه خانه کشف و ضبط شد.
وقتی راز این جنایت فجیع برملا شد، مرد 65 ساله برای سیر مراحل قانونی و محاکمه با صدور کیفرخواست در اختیار دادگاه کیفری یک استان تهران قرار گرفت.
این مرد زمانی که در زندان تحمل کیفر می‌کرد، قبل از صدور هرگونه رأی نهایی بر اثر ویروس کرونا تسلیم سرنوشت مرگ شد.
پرونده این مرد همسرکش با مرگ او بسته شد و سرانجام به درخواست خانواده قربانی، دادگاه کیفری استان از اموال وی دیه مقتول را به وارثان او که برادران و خواهرانش بودند، پرداخت کرد.