رستوران "باب البحر" در مرکز خرید "بام لند" تهران متعلق به علیرضا منصوریان است. بهاره رهنما هم رستوران دارد. رستورانهای چیلای و زئوس در پارک نهج البلاغه تهران هستند. "اُ پال" مرکز خرید بزرگ و زیبایی در شمال غربی تهران است. رضا رشیدپور مجری سابق صداوسیما در کیش رستوران شیکی به نام تایم لپس دارد. علی دایی، قلعه نوعی و گلزار هم در تهران رستوران دارند.
پلمب فروشگاه ها، رستوران ها، مراکز خرید و ... به دلیل بی حجابی، نه تنها مجازات نیست بلکه به شیوه ای برای تبلیغات رایگان و گسترده آنها تبدیل شده است. به ویژه که با عکس و فیلم و توضیحات زیاد همراه می شود و بسیاری از رسانه های اصولگرا و حتی صداوسیما هم پوشش می دهند.
این حجم از تبلیغات، بی سابقه و در حالت عادی، غیرممکن است. نه تنها تبلیغات است بلکه تبدیل یک کسب و کار به برند یا تقویت برند هم اتفاق می افتد. "برندینگ مجانی" هم دیگر هدیه مسوولان به آنهاست.
حالا اگر می خواهید به تهران یا شیراز و مشهد یا کیش سفر کنید یا حتی اگر ساکن این شهرها هستید احتمالا نام هایی بیشتر از بقیه در ذهن شما جای گرفته اند.
به دلیل تقاوت و تضاد ارزشی و هنجاری میان دو طرف ماجرا، آنچه که از نگاه یک طرف، منکر و بد شناخته می شود از نظر طرف مقابل اینگونه نیست. آنچه که از سوی یک طرف ماجرا، مجازات و وارد کردن ضربه تلقی می شود از سوی طرف مقابل، با واکنش هایی متفاوت، جبران می شود.
به عنوان مثال اگر یک رستوران به دلیل عدم رعایت بهداشت از سوی ماموران اداره بهداشت پلمب و خبر و فیلم آن در رسانه ها منتشر شود آبروی رستوران می رود و با بدنامی و کاهش شدید مشتریان و تحریم آنها روبه رو می شود.
اما اگر رستورانی به دلیل موضوع بی حجابی، پلمب شود و خبر آن با جزئیات و فیلم و عکس در رسانه ها منتشر شود داستان متفاوت و عکس خواهد بود. در شرایط فعلی شاید این نوع پلمب به سود آنها باشد چرا که علاوه بر تبلیغات رایگان انبوه و بی سابقه، ارزش افرینی و تقویت برند را با کمترین هزینه، نصیب شان می کند.
تفاوت فرهنگی و ارزشی دو طرف، از پلمب بی حجابی نه یک مجازات بلکه فرصت بی نظیر ساخته است.