طبق یافته های انجمن آلزایمر، ۶۰ تا ۸۰ درصد موارد ابتلا به دمانس مربوط به آلزایمر است. این بیماری اغلب در افراد بالای ۶۵ سال دیده میشود و اگر قبل از این سن شخصی به آلزایمر مبتلا شود، تحت عنوان آلزایمر زودرس شناسایی می شود.
توجه داشته باشیم که بیماری آلزایمر درمان قطعی ندارد و تنها روش هایی برای درمان موقت و جلوگیری از پیشرفت آن پیشنهاد می شود. علائم این بیماری به تدریج در فرد مبتلا بروز می یابد، سبب آسیبهایی روی مغز شده و به تدریج تاثیرات مخربی ایجاد می کند
نخستین نشانه هایی که در بیماری آلزایمر جلب توجه می کند، ضعف حافظه است و سپس این بیماری به مرور بر مهارت های گفتاری، نوشتاری و روابط اجتماعی بیماری تاثیر می گذارد. در ادامه توان حل مساله، قضاوت و تصمیم گیری در فرد مبتلا کاهش می یابد.
مهمترین نشانه های بیماری آلزایمر
۱- ضعف حافظه
۲- اختلال در درک مکان و زمان
۳- اختلال در گفتار و نوشتار
۴- اختلال در تفکر و تمرکز
۵- اختلال در قضاوت و تصمیم گیری
۶- اختلال در پرداختن به امور شخصی
۷- اختلال در رفتار و شخصیت
چرا به آلزایمر مبتلا می شویم؟
آلزایمر به علت مجموعه ای از عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی ایجاد می شود که در طول زمان بر مغز فرد اثر گذاشته و باعث تخریب سلول های مغزی می شود.
به طورکلی می توان گفت که هرچه سبک زندگی ما سالم تر باشد، سطح سلامت عمومی ما نیز ارتقا یافته و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کاهش می یابد.
ورزش منظم: ورزش در سلامت قلب و عروق و حافظه نقش دارد و از سوی دیگر می تواند بر روحیه، رفتار و بهبود خلق بیماران مبتلا به آلزایمر نیز تاثیرات مثبتی به همراه داشته باشد.
رژیم غذایی مناسب: یک برنامه غذایی کم چرب و سرشار از میوه ها و سبزی های تازه می تواند به سلامت قلب و عروق و حافظه کمک کند.
امگا ۳: اسید چرب امگا ۳ که به میزان فراوان در ماهی و گردو یافت می شود، برای سلامت قلب و مغز سودمند است.
ویتامین D: این ویتامین تاثیر بسزایی در حفظ قوای شناختی و همچنین سلامت استخوان ها دارد.
بهبودروابط خانوادگی و اجتماعی: ایجاد روابط خوب خانوادگی و اجتماعی و همچنین به وجود آوردن شبکه مناسبی از حمایت های بیرونی و اشتغالات ذهنی سالم می تواند زندگی را برای بیمار مبتلا به آلزایمر رضایت بخش تر کند.