خرس گرسنه به دلیل گرما و تشنگی به یک معبر آب پناه برده بود و بر اساس اولین گزارشهای این رؤیت، شرایط نابسامان حاکم بر زیستگاه این خرس و نیاز فوری به کمک باعث خروج این حیوان به همراه تولههای خود شده بود.
در ادامه همین ماجرا و پس از یک وقفه چندروزه، انتشار ویدیویی دیگر توسط اهالی منطقه مرغاب حکایت از ناتوانی و ضعف شدید خرس مادر داشت. در این ویدئو اهالی روستای لشگرگاه مرغاب با توجه به صدایی که در ویدئو شنیده میشود، میگویند: اهالی روستا خرس را گرفته و موضوع را به اطلاع اداره محیط زیست ایذه رساندهاند. نیروهای اداره محیط زیست برای بردن خرس آمدهاند ولی هیچ گونه امکاناتی در اختیار ندارند و میگویند خودتان خرس را در گونی بگذارید و به ما تحویل دهید. دقیقاً شغل، وظیفه و کار این نیروها چیست؟
راوی ویدئو در ادامه میگوید: نیروهای اداره محیط زیست، هیچ گونه امکاناتی برای انتقال، مداوا و رسیدگی فوری با خود نیاوردهاند. حتی یک طناب، قفس و یا تفنگ بیهوشی. این خرس هم با توجه به شواهد، آخرین لحظات عمرش را دارد سپری میکند و از گرسنگی در حال تلف شدن است.
در ادامه و به دنبال مرگ این حیوان، احمدامیری، مسئول اداره محیط زیست شهرستان ایذه گفت: اهالی منطقه به شیوه ترکیبی و از روی ماجراجویی و کنجکاوی اقدام به دستگیری این خرس کردند و با توجه به آسیبهایی که بوسیله چوب و چماق و طنابی که بر گردن این حیوان وارد شده بود، خرس جان خود را از دست داد.
با مرگ خرس مرغاب، بنا به گفته اداره محیط زیست شهرستان، پروندهای قضایی برای رسیدگی به این مرگ ناگوار تشکیل گردید. برخی از منابع آگاه موضوع را به گونهای دیگر مطرح کرده و معتقدند که عامل اصلی مرگ این حیوان، تعلل و کم کاری اداره محیط زیست ایذه بوده است.
در آخرین خبر منتشر شده در خصوص این پرونده، احمد امیری رئیس اداره محیط زیست شهرستان ایذه، با اشاره به صدور حکم برای عوامل اتلاف این خرس، گفت: در پی انتشار فیلمِ تلف شدن یک قلاده خرس در روستای قلعه سفید دهستان مرغاب در فضای مجازی، کارِ شناسایی عوامل این اقدام در دستور کار قرار گرفت و با شناسایی این افراد، تشکیل پرونده مربوطه انجام و با پیگیری قضایی آن از سوی مراجع قضایی و اقدامات صورت گرفته، رای اولیه صادر شد که طی آن هر ۳ نفر عامل اتلاف این خرس به ۶ ماه حبس درجه پنج محکوم شدند.
به دنبال این اظهار نظر توسط احمد امیری، این سئوال توسط برخی از فعالان محیط زیست و دیگر افراد نگران حیات وحش مطرح شد که چرا پس از انتشار فیلم اول و رؤیت خرس در حوالی روستا، اداره محیط زیست هیچگونه اقدامی صورت نداد؟ و بدتر اینکه چرا مامورین یگان حفاظت محیط زیست در مراجعه به روستا و با مشاهده وضع جسمی خرس، اقدام به انتقال این حیوان و مداوای اورژانسی آن صورت ندادند؟
در پی تشدید اظهار نظرهای متفاوت در خصوص شرایط حیات وحش منطقه، دلایل مرگ خرس، چرایی ورود روستاییان برای گرفتن و احتمال نگاه سودجویانه، کم کاری اداره محیط زیست شهرستان ایذه و احکام صادر شده، احمدامیری به خبرنگار ایلنا گفت: در خصوص وضعیت این خرس و تولههایش، طی یک هفته چندین گزارش را دریافت کردیم. این خرس در همین بازه زمانی برای پنج تا شش باری در منطقه رؤیت شده بود. یکی از عمده عوامل این سرگردانی، تشنگی و گرما بوده و به همین خاطر این خرس بارها به آبشخور نزدیک روستا پناه میآورد. تا این زمان هیچ گونه آماری مبنی بر تعرض یا ایجاد مشکل گزارش نگردید. موضوع را به اطلاع اداره کل و معاونت محیط طبیعی نیز رساندیم.
وی ادامه داد: با توجه به شرایط پیش آمده، پیش از مرگ خرس در چندین نوبت با اهالی منطقه گفت وگو و به آنها در خصوص احترام به محیط زیست و حیات وحش حرف زدیم. به مردم گوشزد کردیم که لطفاً به حقوق حیات وحش احترام بگذارید، مراعات کنید. در این مدت یگان حفاظت ما در منطقه سرکشی میکرد حتی صبح واقعه تا ساعت یک و دو بعدازظهر ما در محل بودیم.
او در پاسخ به این پرسش که چرا با توجه به شرایط جسمی و خطرات احتمالی که وجود داشت، اقدام به زندهگیری خرس و انتقال او به منظور درمان انجام ندادید؟، گفت: قرار نیست هر خرس یا حیوانی که رؤیت شد را بگیریم. اگر اینجور باشد که نظم حیات وحش به هم می ریزد. در ضمن ما با خودمان هم طناب و هم قفس زندهگیری داشتیم و زمانی که رسیدیم این حیوان آنقدر مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود که نایی در بدن نداشت. کمتر از ده دقیقه از ورود ما نگذشته بود که خرس تلف شد.
رئیس اداره محیط زیست ایذه تأکید کرد: در مرگ این خرس یک جور نگاه سودجویانه دخیل بوده. بر اساس شنیدهها و گزارشهای دریافتی، تولههای این خرس توسط کسانی که این حیوان را آزار و باعث مرگ آن شدهاند، زندهگیری و در آخرین رصد ما به هندیجان منتقل شده اند. اصلاً دلیل اصلی مرگ این خرس، وجود تولههای همراه آن بوده و دقیقاً مشخص نیست چه بر سر آنها آمده است.
امیری ادامه داد: تمام این فیلم گرفتن و دیالوگهای روی فیلم سناریوسازی بود. این سناریو را کسی نوشته و اجرا کرده که تولهها را زندهگیری کرده و به فروش رسانده. سازنده فیلم همان فروشنده تولههای خرس است. دلیل ساخت و روایت در فیلم برای فرار از محکومیت و تبرئه است. زمانی که به دنبال خرس میگشتیم هر کس یک جایی را آمار میداد. مشخص نبود که چه بر سر آنها آمده است. بارها اصرار و تأکید کردیم که با این خرس کاری نداشته باشید، ترسی ندارد، او از شما بیشتر میترسد. مراعات حال او را بکنید و از نزدیک شدن به آن خودداری کنید.
او افزود: پیش از مرگ خرس مادر، با معاونت محیط طبیعی اداره کل هم گفت وگوهایی داشتیم و به این نتیجه نرسیدیم که نیازی به انتقال آن وجود دارد. اگر دلیلی مبنی بر وجود خشونت یا تهاجمی به روستاییان احساس میشد، قطعاً ما ورود میکردیم. نیازی به زندهگیری و انتقال خرس دیده نشد زیرا خرس در محیط طبیعی خود سکونت داشت و این مردم بودند که به محیط زندگی این حیوان تعرض کردند. دلیل آن هم سودجویی و فروش تولههای خرس بوده، برای همین بود که شکارچیان و سودجویان چندین بار برای این خرس طعمه گذاشتند.
امیری در خصوص نظر فعالان محیط زیست که کم کاری و تعلل اداره محیط زیست باعث این مرگ دردآور این حیوان شده است، گفت: نظر آنها محترم اما ما تعللی نکردیم. آنچه در توانمان بود را به کار گرفتیم. باید بپذیریم که با وجود تلاشهایی که تا کنون شده، هنوز در حوزه فرهنگی و احترام به محیط زیست و حیات وحش مشکلات بسیاری وجود دارد.