نیمرودی در سال ۱۹۲۶ در بغداد متولد شد و دو هفته بعد به همراه خانواده خود به فلسطین اشغالی نقل مکان کرد. او از مهمترین پایهگذاران شبکههای اطلاعاتی- امنیتی رژیم صهیونیستی در ایران، عراق و کشورهای حاشیه جنوبی خلیجفارس به حساب میآمد.
نیمرودی در جوانی، عضو شبکه عربی پالاخ (ستاد عملیات نظامی سازمان تروریستی مخفی یهودیان صهیونیست پیش از اعلام موجودیت کابینه رسمی رژیم اشغالگر) بود و در حوادث خونینی که منجر به اعلام رسمی تأسیس رژیم صهیونیستی شد، نقش قابلتوجهی ایفا کرد.
یعقوب نیمرودی اولین بار در ۳۰ دی ۱۳۳۴ از طریق مرزهای ترکیه در پوشش معاونت آژانس یهود وارد ایران و اولین جاسوس رژیم صهیونیستی در ایران شد. مأموریت او در ایران ۱۳ سال (تا سال ۱۳۴۸) به طول انجامید.
او نمونه نوینی بود از فرستادگان صهیونیستی که به جای پنهان شدن و در تاریکی به سر بردن، قدرت خود را اعلام میکرد و حتی با وجود اینکه پهلوی و رژیم صهیونیستی در آن زمان هنوز به طور علنی روابط کامل دیپلماتیک نداشتند، به مقامات عالیرتبه ایرانی دسترسی داشت. میهمانان صهیونیستی او حیرت میکردند از اینکه میدیدند، ژنرالهای ارتش پهلوی، صبورانه در راهروی دفتر کار وی انتظار میکشند، تا طی دیدار کوتاهی با او، از وی بخواهند نزد رئیس ستاد و یا حتی «شاه» وساطت و یا شفاعت آنها را بکند.
یعقوب نیمرودی تا آخرین ماههای سلطنت پهلوی با حمایت موساد محمولههای «سری» خود را از مرزهای ایران عبور میداد. طبق اسناد موجود بخش عظیمی از این محمولهها آثار باستانی و اشیاء عتیقهای بوده که توسط نیمرودی و سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی از ایران به سرقت میرفت.