ماجرای سلاح امانی هانیه رستمیان در مسابقه المپیک پاریس چه بود؟

 هانیه رستمیان ملی پوش تیراندازی ایران بعد از کسب اولین سهمیه المپیک پاریس اظهار کرد: «خداراشکر که توانستم در اولین مسابقه کسب سهمیه، اولین سهمیه کاروان ایران در المپیک پاریس را کسب کنم. دوباره اولین سهمیه المپیک برای رشته تیراندازی بود. سلاحی که با آن سهمیه المپیک گرفتم امانی بود که بعد از این مسابقه باید آن را پس بدهم. برای مسابقه بعدی سلاحی ندارم و نیاز دارم هر چه زودتر رسیدگی شود. امیدوارم فدراسیون یا وزارت ورزش راهی پیدا کنند تا بتوانم سلاح ۲۵ متر داشته باشم و با خیال راحت تمریناتم را دنبال کنم.»

ملی‌پوش تپانچه گفت: «سطح مسابقات خیلی بالا بود. قهرمانی جهان یکی از بزرگترین مسابقات بعد از المپیک است. ورزشکاران همه کشورها با توجه به اینکه اولین مسابقه کسب سهمیه بود با آمادگی کامل آمده بودند. من هم یک رکورد خیلی خوب در این ماده ثبت کردم و رکورد خودم را در ۲۵ متر ارتقاء دادم و به عنوان نفر دوم راهی فینال شدم.»

هانیه رستمیان گفت: «فینال سختی بود و در آن ۴ سهمیه توزیع می‌شد. خداراشکر یکی از تیراندازان از مسابقات قبلی سهمیه گرفته بود و من به عنوان نفر پنجم یکی از سهمیه‌ها را گرفتم. من در اولین فرصت سهمیه گرفتم و بعد از این تا المپیک با خیال راحت‌تر اما جدی تر پیش می‌روم و تمرین می‌کنم تا رکوردم را ارتقاء دهم.»

رستمیان افزود: «با توجه به برنامه فدراسیون و سرمربی، این مسابقات هدف ما برای کسب سهمیه نبود. قبل از این مسابقات ما جام جهانی کره و اردوی تدارکاتی هانوفر را از دست داده بودیم و این رویداد مسابقه هدف برای ما نبود اما همه تلاشمان را کردیم تا بهترین عملکرد را داشته باشیم و برای مسابقات بعدی کسب تجربه کنیم.»

او گفت: «تیراندازی چون وابسته به تجهیزات است ما نیاز داریم تا اردوهای بیشتری برویم و مسابقات بیشتری شرکت کنیم تا تجهیزات را به روز کنیم. نیاز داریم در مسابقاتی که در رنکینگ جهانی تاثیر دارد شرکت کنیم و اگر حتی یک مسابقه را هم از دست دهیم خیلی از رقبا عقب می‌افتیم و رنکینگ را از دست می‌دهیم. لازم است حداقل نفرات اصلی تیم که رنکینگ‌های خوبی دارند در همه مسابقات شرکت کنند و رنکینگ خود را حفظ کنند چرا که یک سهمیه از روی رنکینگ داده می شود.»

او گفت: «تیراندازی فقط تیر زدن نیست. عوامل مختلفی مثل تغذیه، بدنسازی و روانشناسی برای ایجاد آمادگی به ما کمک می‌کند. نیاز داریم این سه مورد به صورت منظم پیگیری شود تا به سطح آمادگی ما برای آینده کمک‌ کند. امیدوارم این موارد را در تیم داشته باشیم.»

او در پایان گفت: «در پایان از همه کسانی که در موفقیت من نقش داشتند تشکر می‌کنم از جمله خانواده خوبم که بزرگترین حامی و انگیزه من هستند. از سرمربیان تیم آقای نصر اصفهانی، خانم سبزی، مربی بدنساز و قاضی عسگر روانشناس تیم تشکر می‌کنم. همچنین تشکر می‌کنم از مردم عزیزم که دعای خیر آنها همواره همراه من بوده است.»