محققان یک ژل مایع همه کاره ساخته اند که با تزریق به تومور جامد میشود، در سی تی اسکن قابل مشاهده است و میتواند درمانهای مبارزه با سرطان را دور بزند.
استفاده از این ژل همراه با ایمونوتراپی باعث بهبود بقای موشها و تحت تاثیر قرار دادن تومورهای دوردست و درماننشده است که نشاندهنده پتانسیل درمانی آن برای سرطانهای متاستاتیک (گسترش) است.
تزریق مستقیم داروهای سرطان به تومورها – درمان درون توموری – روشی امیدوارکننده برای درمان سرطانهای جامد است. با این حال، مطالعات بالینی برخی از معایب را نشان داده است.
از یک طرف، اکثر روشهای ایمونوتراپی شامل مولکولهای کوچکی است که پس از تزریق به سرعت از محل تومور جدا میشود. گزینه دیگر تجسم درمان درجا برای تایید تحویل به محل مورد نظر است.
اکنون، محققان موسسه Mass General Brigham، با همکاری موسسه Koch برای تحقیقات سرطان یکپارچه، یک سیستم تحویل ژل ایجاد کرده اند که بر این چالشها غلبه میکند.
این ژل به دو مشکل مربوط به تلاشهای ایمونوتراپی داخل توموری موجود علیه سرطان میپردازد. آویک سام، نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: این شامل قابل مشاهده و عملی کردن درمان است تا رادیولوژیستهای مداخلهای بتوانند زایمان را تأیید کنند و مطمئن شوند که دارو در منطقه وجود دارد. چیزهای زیادی برای خواسته باقی مانده است.
محققان تصمیم گرفتند ژلی همه کاره بسازند که میتواند در دمای اتاق تزریق شود و در محل تومور جامد شود. همچنین باید حاوی یک عامل تصویربرداری باشد تا روند درمان قابل مشاهده باشد.
در عین حال، هدف اصلی آنها این است که بتوانند درمانهای سرطان را ارائه دهند. در این مورد، حامل imiquimod است که یک داروی تحریک کننده ایمنی مورد تایید FDA است.
آنها بر روی یک پلیمر زیست سازگار ساخته شده از پلی (لاکتیک اسید گلیکولیک) (PLGA) و پلی اتیلن گلیکول (PEG) در یک ساختار سه بلوکی قرار گرفتند. این ساختار سه بلوک دو عملکرد مهم را فعال میکند که آزادسازی کنترل شده imiquimod را امکان پذیر میکند.
اول، ساختاری که دارو را در خود محصور میکند، حلالیت آن را حدود ۲۰۰۰ برابر افزایش میدهد و اجازه میدهد دوز بزرگتری تحویل داده شود. دوم، این ساختار در دمای بدن یک ژل چسبناک تشکیل داد.
سپس، محققان آیوپامیدول، یک ماده حاجب را برای تجسم تزریق داخل تومور در سی تی اسکن اضافه کردند.
محققان سیستم دارورسانی ژل خود را Imigel نامیدند.
آنها با استفاده از مدلهای موش، سرطانهای کولون و سینه را که معمولاً به ایمونوتراپی مقاوم هستند، با تزریق داخل تومور درمان کردند.
در این آزمایش، هر موش دارای دو تومور از یک نوع بود، اما تنها یکی از آنها درمان شد. این به محققان اجازه داد تا بررسی کنند که آیا ژل ایمنی موضعی و سیستمیک را تحریک میکند یا خیر.
به گفته محققان، درمان ترکیبی بقای هر دو مدل سرطان را در ۹۰ روز پس از تزریق و شروع درمان بهبود بخشید. در مدل سرطان روده بزرگ، ۴۶ درصد از موشها زنده ماندند. در مدل سرطان سینه، ۲۰ درصد زنده ماندند.
این درمان یک روش ۰ تا ۱۰۰ است. موشهایی که پاسخ دادند، پسرفت کامل تومور درمان شده را نشان دادند، در حالی که موشهایی که پاسخ ندادند، کوچک شدن یک تومور را مشاهده نکردند.
به گفته محققان، اگر این ژل را به یک تومور تزریق کنیم، میتوانیم به سیستم ایمنی بدن یاد دهیم که سرطان را بشناسد و آن را تشویق کنیم تا نه تنها به محلی که ژل در آن تزریق شده، بلکه به سایر قسمتهای بدن که در آن ژل تزریق شده است نیز حمله کند. گسترش. همان سرطان میتواند به آنجا حمله کند، مراقب باشید.
به گفته محققان، این روش درمانی جدید پتانسیل تاثیرگذاری بر درمان سرطان متاستاتیک را دارد.
محققان به آزمایش فناوری ژل خود برای اثبات ایمنی آن ادامه خواهند داد و قصد دارند اثربخشی آن را با داروهایی غیر از ایمیکیمود آزمایش کنند.
اریک ورنبرگ-کلی، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: “این یک اثبات اولیه مفهوم است، اما همه ما فعالانه برای ارائه این فناوری به بیماران انسانی همکاری میکنیم. ”
وی افزود: درمان بیماران با یک تزریق میتواند فواید زیادی به همراه داشته باشد و معتقدیم این فناوری پتانسیل کمک به سرطانهایی را دارد که در حال حاضر درمان آنها دشوار است.
این مطالعه در مجله Advanced Healthcare Materials منتشر شد.