فرزندتان چاق است ، این چند راه‌حل معجزه می‌کند

برای والدین ۲۵ میلیون کودک دارای اضافه وزن یا چاق در ایالات متحده، این یک معضل رایج است: اگر فرزند شما چاق است، احتمالاً او این‌ها را می‌داند. ممکن است همکلاسی‌ها او را اذیت کنند و احتمالاً وقتی در آینه نگاه می‌کند فکر می‌کند لباس هایش خیلی تنگ است.

جیمی کالابرز، دکتر، مدیر پزشکی موسسه کودکان در پیتسبورگ و عضو گروه ویژه آکادمی اطفال آمریکا (AAP) می‌گوید: «نحوه بحث درباره مشکل وزن کودک می‌تواند تفاوت بزرگی در کمک به او برای مقابله با آن ایجاد کند.

به آرامی سر حرف را باز کنید

به دنبال یک زمان طبیعی برای صحبت در مورد وزن کودک خود به روشی ساده باشید. پس از معاینه، ممکن است بگویید: "شنیدید که دکتر می‌گوید خیلی سریع وزن اضافه می‌کنید. آیا می‌خواهی در مورد اینکه چه کمکی می‌توانیم انجام دهیم صحبت کنی؟ "

اگر کودک شما به نظر می‌رسد تمایل دارد می‌توانید توضیح دهید که او باید هر روز ورزش کند تا بدنش انرژی (غذایی) که می‌خورد را بسوزاند. سپس چند ایده مانند رفتن به زمین بازی سه بار در هفته یا ثبت نام در یک کلاس ورزشی ارائه دهید.

به او بگویید که فعال بودن چیزی است که می‌توانید با هم روی آن کار کنید: "چطور می‌شود هفته‌ای دو بار بعد از شام با هم دوچرخه سواری کنیم؟ سرگرم کننده خواهد بود و هر دوی ما می‌توانیم خوش اندام شویم. " تبدیل کردن تناسب اندام به یک پروژه گروهی، چه در حال شستن ماشین، چه در حال بازی کردن یا یک شنای خانوادگی، به کودک شما کمک می‌کند تا به یک روال عادی پایبند باشد. در ابتدا اهداف را متعادل نگه دارید تا ورزش را به عنوان یک تنبیه یا کار طاقت فرسا تصور نکند.

رویکرد مشابهی را در مورد غذا دنبال کنید. اگر کودک شما هر روز بستنی می‌خورد، از نوع کم‌چرب استفاده کنید یا او را به سه وعده در هفته محدود کنید و شب‌های دیگر به او میوه بدهید. به او یادآوری کنید که چرا عادت‌های خانواده را تغییر می‌دهید: "شیرینی‌ها طعم خوبی دارند، اما چندان سالم نیستند. اگر می‌خواهیم بدن شما قوی شود، باید انتخاب‌های هوشمندانه‌ای داشته باشیم. " با دور نگه داشتن غذای ناسالم و نوشابه از خانه و ایجاد احساس در بخشی از این فرآیند ("بیایید به فروشگاه برویم و غذا‌های سالم را انتخاب کنیم") خوب غذا خوردن را تشویق کنید.

آن را دوستدار کودک نگه دارید

بچه‌های جوان معمولاً به دلیل غذا‌هایی که می‌خورند یا مقدار تلویزیونی که تماشا می‌کنند، نمی‌فهمند که بدنشان به شکل خاصی به نظر می‌رسد. به فرزندتان کمک کنید تا ارتباط برقرار کند. بگویید، "می دانم که دوست نداری از دوستانتان چاق‌تر باشی. اما می‌توانید با صرف زمان کمتر برای نشستن و حرکت دادن بدن خود، این وضعیت را تغییر دهی. "

به همین ترتیب، یک کودک ۶ ساله نمی‌تواند با تهدیدات درازمدت سلامت ناشی از چاقی مانند دیابت و بیماری قلبی ارتباط برقرار کند. ساده نگه دارید: "اگر میوه و سبزیجات زیادی بخورید و بیشتر بیرون از خانه بازی کنید، می‌توانید بدون خستگی در اطراف پایگاه‌ها بدوید. "

دختران ممکن است علاقه بیشتری به شنیدن این موضوع داشته باشند که چگونه تغییرات سبک زندگی باعث بهبود ظاهر آن‌ها می‌شود. به دخترتان بگویید اگر بیشتر میوه و سبزیجات بخورد موهایش چقدر براق می‌شود. یا بگویید: "اگر به فوتبال بازی کردن ادامه دهید، وضعیت بهتری پیدا خواهید کرد و احتمالاً باید برای خرید چند لباس جدید برویم. "

پیاده روی همراه با گپ دوستانه

گر می‌خواهید فرزندتان سالم‌تر زندگی کند، باید الگوی خوبی برای او باشید. ذکر کنید که بازی کردن در لیگ تنیس چقدر لذت بخش است یا به او بگویید وقتی به جای یک دسر چاق کننده یک سیب می‌خورید چقدر احساس رضایت دارید.

دان دبلیو مورگان، دکترا، مدیر مرکز فعالیت بدنی و سلامت جوانان در دانشگاه ایالتی تنسی در مورفرسبورو، می‌گوید: «نمونه‌سازی یک سبک زندگی سالم با مهربانی یا صداقت الگوبرداری تفاوتی ندارد». وقتی بچه‌ها ببینند که فعالیت بدنی روزانه برای شما مهم است، می‌خواهند از نظر بدنی نیز فعال‌تر باشند.»

این همان چیزی است که در مورد خانواده هرناندز در ایروین، کالیفرنیا اتفاق افتاد. وقتی پسر ۷ ساله او، ویلی، در یک سال ۲۰ پوند اضافه کرد - و از پوشیدن لباس‌های باریک به سایز بزرگ رفت - مادرش، مارتا هرناندز (که بیشتر عمرش با وزن دست و پنجه نرم می‌کرد) به عادات و نگرش‌های غذایی خانواده اش نگاه کرد.

او می‌گوید: ما غذای زیادی که مقدار زیادی از آن سرخ شده بود را روی بشقاب‌هایمان انباشتیم و پسرمان را تشویق کردیم که همه آن را تمام کند. ویلی همچنین بی وقفه از کلوچه‌های فروشگاهی و سایر خوراکی‌های فرآوری شده تنقلات می‌خورد.

مارتا شروع به کباب کردن یا پختن غذاها، نظارت بر اندازه سهم همه، و بسته بندی ویلی یک ناهار سالم مدرسه (میوه تازه و یک ساندویچ ساخته شده با نان گندم کامل) کرد. او خریدن نوشابه، چیپس و شیرینی را متوقف کرد و میان وعده هایش را به ماست میوه‌ای یا حمص و کراکر غلات کامل تغییر داد.

اما مارتا می‌دانست که پسرش به ورزش بیشتری نیاز دارد؛ بنابراین او را متقاعد کرد که در یک تیم شنا ثبت نام کند و او به یک باشگاه پیوست و خودش شروع به دویدن کرد. مروز ویلی که اکنون ۱۲ سال دارد وزن مناسبی دارد و به صورت رقابتی شنا می‌کند.

اضافه وزن و چاقی را انکار نکنید

بچه‌های دارای اضافه وزن معمولاً اعتماد به نفس پایینی دارند. فقط یک حرف تمسخرآلود از یک همکلاسی می‌تواند اشک کودک شما را دربیاورد. به همین دلیل است که بسیار مهم است که با او همدردی کنید مثلا بگویید برای کسی خوب نیست که وزن کس دیگری را مسخره کند. در همین حین برای یافتن راه‌های خلاقانه برای تقویت نفس او تلاش کنید.

هنگامی که کاترین یک روز در مورداتفاقات روزمره خود صحبت کرد، مادرش، متوجه شد که بچه‌های دیگر کودک ۷ ساله را مسخره کرده اند. او می‌گوید: «ما در خانه چنین چیز‌هایی را نمی‌گوییم؛ بنابراین او این اظهار نظر منفی را به مثبت تبدیل کرد: از آنجایی که کاترین به باله علاقه زیادی دارد، مادرش به این نکته اشاره کرد که رقصندگان حرفه‌ای پا‌های بزرگ و عضلانی دارند. او از مادرش پرسید: "مامان، حالا وقتی روی یک توپ ورزشی می‌پرم آیا این باعث می‌شود پا‌های من قوی‌تر شوند؟ "

نباید در مورد وزن فرزندتان به او دروغ بگویید ("نه، تو چاق نیستی! ")، اما باید صادقانه در مورد آن صحبت کنید - بدون اینکه اجازه دهید به یک وسواس تبدیل شود. فراموش نکنید که بر روی زیبایی لبخند او یا لذت بردن او در اطراف تمرکز کنید؛ و صرف نظر از اندازه او، هر روز به کودک خود یادآوری کنید که دوستش دارید.

هنگامی که او دچار مشکل شد (مثل پرخوری در یک جشن تولد)، با او صحبت کنید ("همه گاه و بیگاه می‌لغزند. من به این افتخار می‌کنم که چگونه غذا‌های ناسالم را کاهش داده ای! "). بر روی برنامه‌ای برای دفعه بعد توافق کنید ("شما می‌توانید یک تکه کیک یا دو کلوچه بخورید")؛ و پیروزی‌های کوچک را جشن بگیرید، مانند زمانی که فرزندتان به مدت یک هفته هر روز یک تکه میوه و یک وعده سبزیجات می‌خورد. با این حال، جوایز خود را با دقت انتخاب کنید: انگیزه را برای بازدید از باغ وحش یا یک بازی ایجاد کنید، نه مثلا خوردن بستنی.

هرگز نگو رژیم بگیر

کودک دارای اضافه وزن شما به یک زنگ بیدارباش نیاز دارد تا بیشتر ورزش کند و بهتر بخورد. اما او را در رژیم غذایی قرار ندهید و مرتب او را روی ترازو قرار ندهید. سینتیا ام. بولیک، دکترا، استاد اختلالات خوردن در دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل، می‌گوید: «حتی دختران جوان نیز ممکن است دچار وسواس کاهش وزن شوند. ما شاهد بی اشتهایی کلاسیک هستیم که از سن ۶ سالگی شروع می‌شود. "

این نکات به کودک شما کمک می‌کند تا زمانی که به تناسب اندام می‌رسد احساس خوبی نسبت به بدن خود داشته باشد:

به بدن خود احترام بگذارید. اگر دخترتان بشنود که می‌گویید "باسن من خیلی چاق است، من درشت هستم"، او یاد می‌گیرد که عزت نفس را با ظاهر یکسان است. به او نشان دهید که از آنچه هستید راضی هستید و روی ظاهر تمرکز ندارید.

تلاش او را تحسین کنید، نه نتایج. به جای صحبت در مورد اینکه فرزندتان چقدر عالی به نظر می‌رسد، بگویید: "آیا این سرگرم کننده نیست که بسکتبال بازی کند؟ "

از مقایسه با همکلاسی‌ها خودداری کنید. فرزند شما به اندازه کافی تحت فشار همسالان خود قرار دارد (۷۵ درصد از دختران کلاس چهارم می‌گویند که رژیم گرفته اند یا دارند) بدون اینکه مثلا اشاره کنید که سوزی در دامن کوتاه بسیار زیبا به نظر می‌رسد.

به یاد داشته باشید: هدف این است که به کودک خود عادات سالم را بیاموزید، نه اینکه او را به یک عدد روی ترازو برساند.