۲ بیماری خطرناک در کمین کودکان موبایل به دست

زمان تماشای صفحه نمایش کودکان به‌طور مستقیم با اوتیسم، اختلال کم توجهی و ناتوانی در پردازش دنیای واقعی مرتبط است.

تحقیقی که محققان دانشگاه درکسل آمریکا انجام دادند، بینش‌های هشداردهنده‌ای را در مورد تأثیر زمان صفحه نمایش بر روی کودکان نوپا ارائه کرد. نتایج بیانگر این مورد است، نوزادان و کودکان نوپا که در معرض تماشای تلویزیون یا ویدئو قرار می‌گیرند، ممکن است رفتار‌های حسی غیرمعمولی از خود نشان دهند و در پردازش دنیای اطراف خود مشکل داشته باشند.

یافته‌ها نشان داد که این کودکان تا ۳۳ ماهگی به احتمال زیاد رفتار‌هایی مانند «هیجان‌خواهی»، «احساس انزوا» و حساسیت کمتر یا کندتر نسبت به محرک‌ها دارند.

دکتر کارن هفلر، دانشیار روان‌پزشکی درکسل و نویسنده اصلی این مقاله، بر پیامد‌های بالقوه این یافته‌ها برای شرایطی مانند اختلال کم توجهی-بیش فعالی و اوتیسم که در آن پردازش حسی غیر معمول رایج‌تر است، تأکید می‌کند. این ارتباط می‌تواند پیامد‌های مهمی برای اختلال کمبود توجه-بیش فعالی و اوتیسم داشته باشد، زیرا پردازش حسی غیر معمول در این جمعیت‌ها بسیار شایع‌تر است.

رفتار‌های تکراری مانند آنچه در اختلال طیف اوتیسم مشاهده می‌شود، با پردازش حسی غیر معمول ارتباط زیادی دارد. دکتر هفلر نتیجه گرفت که تحقیقات آینده ممکن است تعیین کند که آیا استفاده از صفحه نمایش در اوایل زندگی می‌تواند ارتباط بیش از حد حسی مغز که در اختلالات طیف اوتیسم دیده می‌شود، مانند افزایش پاسخ‌های مغز به تحریک حسی را تقویت کند یا خیر.

این تحقیق بر روی کودکانی متمرکز شد که تا دو سالگی بیشتر در معرض تماشای تلویزیون قرار داشتند. مهارت‌های پردازش حسی که برای پاسخ کارآمد و مناسب به محرک‌های حسی (مانند شنیدن، دیدن، لمس کردن، چشیدن) ضروری هستند، با استفاده از نمایه حسی نوزاد/نوپا (ITSP) ارزیابی شد.

مقیاس‌های ITSP الگو‌های رفتاری حسی کودکان را ازجمله ثبت کمتر عوامل مرتبط با این اختلالات، جستجوی حس (مانند لمس یا بوییدن بیش از حد اشیا)، حساسیت حسی (مانند تحریک نور و سر و صدا) و احساس انزوا (کنترل فعال محیط آن‌ها برای اجتناب از تجربیاتی مانند مسواک زدن) را ارزیابی می‌کند و بر اساس فراوانی این رفتار‌های حسی، کودکان نمره‌ای در دسته‌های «معمولی»، «بالا» یا «کم» دریافت می‌کنند.

اندازه‌گیری قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش در نقاط سنی مختلف (۱۲، ۱۸ و ۲۴ ماهگی) بر اساس پاسخ‌های مراقب بود.

یافته‌ها نشان داد که در ۱۲ ماهگی، هر گونه قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش با احتمال ۱۰۵ درصد بیشتر از رفتار‌های حسی «بالا» مرتبط همچنین با ثبت کمتر این موارد در ۳۳ ماهگی ارتباط داشت.

در ۱۸ ماهگی، هر ساعت اضافی از تماشای صفحه نمایش، احتمال رفتار‌های حسی «بالا» مربوط به انزوا و ثبت کمتر موارد را تا ۲۳ درصد افزایش داد.

در ۲۴ ماهگی، هر ساعت اضافی از تماشای صفحه نمایش با ۲۰ درصد افزایش احتمال حس جستجوی «بالا»، حساسیت حسی و انزوا در ۳۳ ماهگی همراه بود.

این یافته‌ها به فهرست نگران‌کننده‌ای از پیامد‌های سلامتی و رشدی مرتبط با زمان تماشای صفحه، ازجمله تاخیر زبانی، اختلال طیف اوتیسم، مشکلات رفتاری، مشکلات خواب، مشکلات توجه و تأخیر در حل مشکل اضافه می‌کنند.

آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می‌کند کودکان نوپا زیر ۱۸ تا ۲۴ ماه، از تماشای صفحه نمایش خودداری کنند.

به‌طور خلاصه، این مطالعه نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض اولیه صفحه نمایش، از جمله تماشای تلویزیون و ویدئو، در نوزادان و کودکان نوپا ممکن است منجر به رفتار‌های حسی غیر معمول شود. کودکانی که در دومین سال تولد خود در معرض نمایشگر‌ها قرار گرفتند، تا ۳۳ ماهگی تمایل بیشتری به «هیجان‌خواهی»، «احساس انزوا» و تأخیر در پاسخ به محرک‌ها نشان دادند.

این یافته‌ها با نگرانی‌های فزاینده در مورد تأثیرات رشدی و رفتاری زمان استفاده از صفحه نمایش در کودکان خردسال مطابقت دارد و بر نیاز به کاهش قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش و آموزش والدین برای کاهش خطرات رشدی بالقوه تأکید دارد.