احیای یک دریاچه پس از ۱۳۰ سال

با گذشت از ۱۳۰ سال خشکی این دریاچه مسئولین ایالتی تصمیم به احیای مجدد آن گرفتند که البته وقوع سیلاب بی‌سابقه در کالیفرنیا نقش اصلی را در احیای آن داشت.

آندره هیل، محقق فوق دکتری محیط زیست در دانشگاه نورث ایسترن در این باره می‌گوید: پوشش رسانه‌ای درباره وقوع این سیلاب بیشتر بر خسارت تجهیزات کشاورزی، محصولات کشاورزی، لبنیات و خانه‌ها متمرکز بود، اما کمتر کسی به اهمیت احیای این اکوسیستم اشاره کرده است.

وی ادامه داد: بازگشت دریاچه تولار مجموعه‌ای از تغییرات زیست محیطی و اجتماعی را به همراه داشته است؛ به عنوان نمونه تجدید حیات آب منجر به سرد شدن دمای محلی و بازگشت حیات وحش متنوع از جمله گونه‌هایی که آسیب‌پذیر یا در معرض خطر تلقی می‌شوند، شده است. پرندگان مهاجر، ماهی‌ها و دوزیستان ازجمله ذی‌نفعان احیای دریاچه بوده‌اند و این دریاچه که زمانی بخشی از مسیر پروازی اقیانوس آرام و محل توقف برای پرندگان مهاجر بود، بار دیگر می‌تواند میزبان این پرندگان باشد.

این استاد دانشگاه گفت: با توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌هایی که در کالیفرنیا اتفاق می‌افتد، تلاش برای حفظ دریاچه نیازمند تغییر باور‌های مردم و مسئولین ایالتی است؛ اگر همگی دریاچه تولار را به عنوان محور اصلی اکوسیستم ایالت به رسمیت بشناسند، قطعاً دریاچه در وضعیت خوب خود باقی خواهد ماند. این دریاچه به عنوان ذخیره آب و محافظت در برابر سیل عمل کرده و لذاحفظ آن در تضاد با کشاورزی در منطقه نخواهد بود.