لکنت زبان ناگهانی در کودکان را چطور درمان کنیم ؟

لکنت زبان ناگهانی در کودکان احتمالا به علل روانشناختی مانند ترس و وحشت ناگهانی ایجاد می‌شود که والدین برای درمان این مشکل باید رفتاری صحیح با کودک داشته باشند.

آنچه شاید در مورد لکنت زبان ناگهانی کودکان نمیدانید
لکنت زبان یک نوع اختلال در روان صحبت کردن است که معمولا از همان دوران کودکی خود را نشان می‌دهد. لکنت زبان باعث می‌شود که فرد تسلط کافی روی صحبت کردن نداشته باشد و سرعت صحبت کردن او نیز از حالت طبیعی خارج شود، این افراد می‌دانند که چه باید بگویند، اما در ادا کردن آن ناتوان هستند.

لکنت زبان در بین کودکان و بعد نوجوانان شیوع بیشتری دارد.

علائم لکنت زبان
سختی در شروع کلمه، عبارت یا جمله
جا انداختن یک صدا در یک کلمه
تکرار یک صدا یا یک حرف در یک کلمه
سکوتی کوتاه در هنگام ادای یک کلمه یا مکث و بیان شکسته کلمات
تکان دادن بالا تنه برای بیان یک کلمه
اضطراب هنگام صحبت کردن
ناتوانی در ارتباط برقرار کردن
این مشکلات می‌تواند با علائم جسمی و زبان بدن زیر نیز همراه باشد:

تیک صورت
پلک زدن سرعتی
لرزش لب‌ها
قفل کردن مشت دست
تکان دادن سر

چه زمانی به پزشک یا متخصص آسیب شناسی مراجعه کنیم؟

لکنت زبان داشتن در کودکان بین ۲ تا ۵ سال کاملا طبیعی است و این نوع لکنت، بخشی از فرآیند یادگیری صحبت کردن زبان می‌باشد و کم کم بهبود پیدا می‌کند، اما اگر موارد زیر را در فرزندان خود مشاهده کردید، به پزشک و متخصص در این زمینه مراجعه کنید:

طول کشیدن لکنت زبان بیشتر از شش ماه
تکرار شدن این مشکل بیش از چند بار در روز و در سنین بالاتر کودک
تاثیر این مشکل در ارتباط برقرار کردن در مدرسه، محل کار و محافل اجتماعی
منجر شده به اضطراب، ترس هنگام صحبت کردن
شروع این اتفاق در سنین نوجوانی
افزایش لکنت زبان در هنگام دعوا و جر و بحث
علل لکنت زبان

علت‌های رایج لکنت زبان شامل موارد زیر می‌باشد:

سرعت غیر طبیعی در صحبت کردن.
ژنتیک.
حمله عصبی
آسیب دیدگی مغزی
اختلالات ذهنی
استرس
آسیب احساسی و عاطفی
عوامل خطر افزایش لکنت زبان
مردان بیش از زنان در معرض آسیب به لکنت زبان هستند. عواملی که باعث افزایش ابتلا به لکنت زبان می‌شود، شامل موارد زیر می‌باشد:

تاخیر در رشد کودک:کودکانی که در قسمت‌های مختلف جسمی و ذهنی دیر‌تر از بقیه همسن و سالان خود رشد می‌کنند، بیش از بقیه در معرض ابتلا به لکنت زبان هستند.
خویشاوندانی که به این مشکل مبتلا هستند.
استرس:استرس بالا در بین اعضای خانواده می‌تواند لکنت زبان فرد را تشدید کند.
سختی‌ها و مشکلات لکنت زبان

مشکلاتی در ارتباط برقرار کردن با دیگران
اضطراب داشتن هنگام صحبت کردن
صحبت نکردن یا دوری از موقعیت‌هایی که نیاز به حرف زدن دارد.
ضد اجتماع بودن
دوری از محافل اجتماعی، مدرسه، کار‌های گروهی و به طور کلی دوری از موفقیت
اعتماد به نفس پایین
مورد اذیت و آزار دیگران قرار گرفتن و یا مسخره شدن
لکنت زبان ناگهانی کودک

از هر ۵ کودک یک نفر در زندگی به لکنت زبان ناگهانی دچار می‌شود و والدین خود را نگران می‌کند. ترس و وحشت از علت‌های ایجاد لکنت زبان ناگهانی در کودکان است و معمولا بعد از یک حادثه ترسناک در دوران خردسالی به وجود می‌آید که به مرور زمان و بدون نیاز به مراجعه به متخصص این لکنت زبان برطرف می‌شود.

از دیگر علت‌های به وجود آمدن لکنت زبان ناگهانی اضطراب کودکان، نگرانی، ترس ناشی از جروبحث والدین و ناامن بودن فضای تربیتی خانه است.

لکنت زبان در برخی از کودکان چند هفته و چند سال باقی می‌ماند و برای برخی نیز این اختلال ممکن است تا آخر عمر باقی بماند و در عملکرد فرد در مدرسه و یا محیط کار مشکل ایجاد کند، اما والدین باید بدانند لکنت زبان ناگهانی در اکثر کودکان مادام العمر نیست و به مرور زمان بهبود پیدا می‌کند.

برای کمک به رفع این اختلال، والدین باید اطلاعات کافی درباره لکنت زبان داشته باشند و با فرزند خود رفتار مناسبی کنند و همچنین باید کودک را کودک از محیط‌هایی که باعث وحشت او می‌شود دور نگه دارند.

چگونه به کودک کمک کنیم؟

زمانی که کودک شما با لکنت با شما حرف می‌زند، علت اینگونه صحبت کردن او را از او نپرسید مثلا نگویید " چرا اینگونه حرف می‌زنی "

کودکانی که لکنت زبان دارند، در هنگام عصبانیت نمی‌توانند واضح احساسات خود را بیان کنند، بنابراین پرخاش کرده و عصبانی می‌شوند و داد می‌کشند؛ بنابراین هنگام عصبانیت کودکتان او را درک کرده و هیچ گاه سر او داد نکشید و به او توهین نکنید و او را تهدید نکنید.

به کودک خود دائما نگویید که دقیق و درست صحبت کند.

به کودک خود انتقاد نکنید.

اگر کودک شما حرفی زد، به او نگویید حرف خود را تصحیح کند.

اگر کودکتان مایل به حرف زدن نیست او را وادار نکنید که حرف بزند.

اگر کودکتان در حال حرف زدن است، وسط صحبت‌های او نپرید و صحبت هایش را قطع نکنید.

به کودک خود نگویید قبل از صحبت کردن فکر کند.

زمان صحبت کردن با کودکتان با او آرام حرف بزنید.

همه خواسته‌های کودک خود را عملی نکنید و اگر او خواسته غیر منطقی دارد، به خاطر مشکل گفتاری اش این خواسته را برآورده نکنید.

در محیطی لذت بخش و آرام با کودک صحبت کنید.

کودک خود را در مکالمه خانوادگی شرکت دهید و هنگام صحبت کردن با او، به او توجه کنید.

زمان شدت گرفتن لکنت زبان کودک از او نخواهید به صحبت با دیگران بپردازد بلکه اجازه دهید کاری که نیاز به صحبت کردن ندارد، را انجام دهد.

هنگام صحبت با کودکتان با دقت به حرف هایش گوش دهید و با او ارتباط چشمی برقرار نمایید.

هرگز حین صحبت او جملاتش را درست و کامل نکنید.

از گفتن عباراتی مانند «صبر کن و نفس عمیق بکش»، «یواش تر» که کودک را حساس‌تر می‌کند، اجتناب کنید.

با کودکتان آرام و شمرده صحبت کنید تا برای او الگوی مناسبی شوید.

از محیط‌هایی که باعث ترس کودک می‌شود او را دور نگه دارید.

به کودکتان بگویید که اختلال در گفتار امر عادی است و همه گاهی به آن دچار می‌شوند و سوالات کودک خود را درباره این اختلال پاسخ دهید.

لکنت زبان در کودکان متفاوت است:

برخی از کودکان همراه لکنت دچار اضطراب، فشار‌های عصبی، تیک‌های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریه می‌شوند.

برخی دیگر، به علت لکنت دچار ناتوانایی‌های شدید ارتباطی می‌شوند.

اگر کودکتان بعد از دو سالگی برخی از حروف مانند «ر» و «ل» را نمی‌تواند درست تلفظ کند، لکنت زبان ندارد بلکه در تلفظ حروف مشکل دارد.

چه زمانی از پزشک و گفتار درمانگر کمک بخواهیم؟

برای بهبودی کودکتان او را به گفتار درمانی ببرید. باید بدانید که گفتار درمانی نیازمند جلسات متعدد است و خیلی زود جواب نمی‌دهد.

برای کمک به کودکتان می‌توانید از دارو درمانی نیز کمک بگیرید. اما در چه زمانی کودک خود را نزد پزشک و گفتاردرمانگر ببرید؟

در اغلب کودکان مبتلا به لکنت زبان قبل از ۵ سالگی لکنت زبان از بین می‌رود و نیاز به گفتار درمانی ندارد. اما اگر کودکتان دائما لکنت زبان دارد و این لکنت او همراه با حرکات صورت و بدن است، او را برای ارزیابی نزد یک گفتار درمانگر ببرید.

اگر کودکتان ۵ ساله است و علایم زیر را دارد برای درمان او اقدام نمایید:

هنگامی که کودک کل کلمات یا جملات را سخت تکرار می‌کند.
زمانی که کودک کلمات را حین ادا کردن، می‌کشد.
زمانی که کودک به سختی صحبت می‌کند.
هنگامی که کودک هنگام بیان صحبت هایش، عضلات صورتش کشیده می‌شود.
وقتی کودک دوست ندارد در موقعیت‌هایی که صحبت کردن لازم است، قرار گیرد.
زمانی که کودک کلمه‌ای را که هنگام بیان آن دچار لکنت می‌شود را عوض می‌کند.
زمانی که در کودک مشکلات زبانی دیگری نیز همراه با لکنت مشاهده می‌کنید.