علت شکست پروژه‌های رمزارز این است

در سال‌های اخیر، دنیای ارزهای دیجیتال شاهد ظهور تعداد بی‌سابقه‌ای از پروژه های رمزارزی بوده است که با رونق بازار در سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۲۰ تحریک شده‌اند. با این حال، یک مطالعه جامع جدید، واقعیت تلخی را آشکار می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که تقریبا دو سوم از پروژه‌های رمزارزی شکست می‌خورند.

تحلیل انجام شده توسط AlphaQuest و Storible روی بیش از ۱۲ هزار پروژه نشان داد که ۷۲ درصد از پروژه‌هایی که در طول دوران رونق بازار شکل گرفته‌اند، در پایان ناکام مانده‌اند. در مجموع نیز بیش از ۸ هزار و ۸۵۰ پروژه‌های رمزارزی در سال گذشته از بین رفته‌اند.

سال ۲۰۲۳ سخت‌ترین سال در دوره مورد بررسی (۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳) بود، با این حال نزدیک به ۶۰ درص از کوین‌های مرده در این دوره ناپدید شدند. در پایان مطالعه، مشخص شد که ۶۵ درصد از تمام  پروژه های رمزارزی مورد تحلیل به پایان رسیده‌اند.

برای طبقه‌بندی یک پروژه به عنوان نمونه‌ای ناکام، محققان از معیارهای خاصی استفاده کردند. حجم معادلات پایین، نقدینگی کم، فعال نبودن یا حذف حساب‌های توییتر، تعطیلی وب‌سایت‌ها و حذف از لیست‌های  CoinMarketCap، از جمله معیارهای بررسی آنها بودند. این روش به شناسایی عوامل کلیدی منجر به شکست پروژه های رمزارزی منجر شد و بینش‌هایی را درباره چالش‌های روبروی این پروژه‌ فراهم کرد.

تحقیق در مورد پروژه های رمزارزی ناموفق، ویژگی‌های مشترکی را بین بیشتر آنها آشکار کرد. نزدیک به ۹۳ درصد از این پروژه‌ها با کمبود نقدینگی یا حجم معاملات پایین مواجه هستند. این مسئله، نشان‌دهنده کاهش علاقه سرمایه‌گذاران است.

علاوه بر این، بیش از نیمی (۵۸ درصد) از پروژه‌های رمزارزی ناموفق حساب‌های توییتر یا وب‌سایت‌های غیرفعال یا حذف شده داشتند که نشان‌دهنده عدم ارتباط اجتماعی مداوم یا حضور عملیاتی آنها بود. همچنین، تقریبا نیمی (۴۸ درصد) از این کوین‌ها از پلتفرم‌های ردیابی مانند CoinMarketCap  حذف شده بودند که شکست آن‌ها را تایید می‌کرد.

مطالعه انجام شده همچنین بر آسیب‌پذیری پروژه‌های رمزارزی نسبت به نوسانات بازار و سقوط بازیگران کلیدی صنعت تاکید کرد. از جمله این موارد، سقوط بنیاد ترا و FTX بودند که تاثیرات عمیقی بر بازار رمز ارز گذاشتند.

در این پژوهش، تاثیر حامیان شناخته‌شده بر موفقیت پروژه های رمزارزی نیز مورد بررسی قرار گرفت. محققان نشان دادند، حتی پروژه‌هایی که توسط افراد برجسته و شرکت‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز مانند Three Arrows Capital پشتیبانی می‌شدند، نرخ شکست بالایی داشتند.

گزارش یاد شده همچنین نشان داد که عمر متوسط پروژه‌های رمزارزی سه سال بود، اما آنهایی که شکست خوردند، عمر کوتاه‌تری داشتند و به طور متوسط تنها ۲.۲۱ سال دوام آوردند. در سمت دیگر، تنها ۲۲.۴۰ درصد از پروژه‌های رمزارزی توانستند بیش از چهار سال دوام بیاورند.

با وجود نرخ شکست بالا، صنعت رمز ارز همچنان وعده‌هایی را برای بقای خود مطرح می‌کند. ظهور مداوم پروژه های رمزارزی و روایت‌های جدید نشان‌دهنده قابلیت انعطاف‌پذیری این بازار است. کلید موفقیت در سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه و استفاده از تجربیات گذشته نهفته است. با تکامل صنعت رمز ارز، باید به چالش‌ها نیز رسیدگی شود.