آیا سنوات در سال ۱۴۰۲ با سالهای دیگر متفاوت است؟ چه کسانی مشمول دریافت سنوات نمیشوند؟ مبلغ سنوات کی به حساب کارکنان واریز میشود؟ اینها همه سوالاتی است که در این مقاله به صورت مفصل به آن پاسخ داده شده است. برای اطلاع از مبلغ سنوات ۱۴۰۲ و فرمول محاسبه آن با ما همراه باشید:
سنوات که به عنوان مزایای پایان خدمت یا پاداش پایان کار نیز شناخته میشود، مبلغی است که کارفرما موظف است در پایان همکاری به کارگر یا کارمند خود پرداخت کند.فلسفه وجودی سنوات بر پایه چند اصل کلیدی بنا شده است:
سنوات به عنوان نوعی پاداش برای زحمات و تلاشهای کارگر در طول دوران خدمت او در نظر گرفته میشود. این مبلغ نشاندهنده قدردانی کارفرما از تعهد و تخصص کارگر در طول سالهای همکاری است.
سنوات به نوعی جبران خدمات کارگر در طول دوران خدمت او محسوب میشود. با توجه به اینکه حقوق و مزایای دریافتی کارگر در طول دوران خدمت ممکن است همواره متناسب با ارزش واقعی خدمات او نباشد، سنوات به عنوان ابزاری برای جبران این نقیصه عمل میکند.
پرداخت سنوات به کارگران انگیزه میدهد تا با تعهد و جدیت بیشتری به کار خود ادامه دهند و در بلندمدت با سازمان همکاری داشته باشند.
سنوات میتواند به عنوان منبع مالی موقتی برای کارگران در زمان بیکاری عمل کند تا زمانی که شغل جدیدی پیدا کنند.
پرداخت سنوات به عنوان یک حق قانونی برای کارگران، تعادل را در روابط بین کارگر و کارفرما برقرار میکند و از سوءاستفاده کارفرمایان از موقعیت خود جلوگیری میکند.
برای محاسبه سنوات سال ۱۴۰۲ یا سنوات پایان خدمت سال ۱۴۰۲ ابتدا حقوق پایه فرد بر ۳۶۵ (تعداد روزهای سال ۱۴۰۲) تقسیم شده و حاصل در تعداد روزهای کارکرد ضرب شود. عددی که در این مرحله بدست میآید میزان سنوات پایان خدمت فرد در سال ۱۴۰۲ است. حال اگر فرد در سالهای قبل نیز سنوات ذخیره داشته باشد، مبلغ سنوات سالهای قبل وی نیز محاسبه شده و به مبلغ سنوات سال ۱۴۰۲ افزوده شده و به عنوان سنوات پایان کار فرد پرداخت میشود.
فرمول محاسبه سنوات کارگران بهصورت زیر است:
سنوات = تعداد روزهای کارکرد × (۳۶۵ روز / حقوق پایه)
باید توجه داشت که فرمول محاسبه پایه سنوات در سالهای مختلف تغییر نکرده و تا زمانی که بخشنامه یا قانون مصوبی ابلاغ نشود، فرمول کلی حق سنوات به همین ترتیب باقی خواهد ماند. اما بر اساس قانون عیدی و سنوات ۱۴۰۲ برای کارگرانی که این سال یک سال سابقه کار داشته یا یک سال از دریافت آخرین پایه سنواتیشان گذشته باشد، روزانه مبلغ ۷ هزار تومان به عنوان پایه سنوات محاسبه میشود. این رقم مجموعا در هر ماه نزدیک به ۲۱۰ هزار تومان میشود.
سنوات یا همان حق سنوات یکی از مزایای اجباری است که در هر شرایطی کارفرما باید نسبت به پرداخت آن به کارگر اقدام کند. سنوات با خاتمه کار و یا فسخ قرارداد کار به کارگر پرداخت میشود. این موردی است که مشخصا در قانون ذکر شده و هیچ کارفرمایی حق عدول از این قانون را ندارد. بنابراین کارمندان، کارگران، کارگران فصلی، پیمانی، ساعتی و… مشمول دریافت سنوات می شوند. چنانچه به هر علتی کارفرما از پرداخت مبلغ سنوات به کارگر یا کارمند خودداری کند، مطابق قانون با او برخورد خواهد شد.
همانطور که پیشتر ذکر شد تمام کارگران و کارمندان با هر قرارداد کاری، مشمول دریافت سنوات میشوند. در حال حاضر و بر طبق قوانین موجود، کارگری که ترک کار کند نیز سنوات میگیرد. در گذشته، برخی بخشنامهها وجود داشت که در آن عنوان شده بود در صورت ترک کار توسط کارگر، سنوات به وی تعلق نمیگیرد. اما این بخشنامهها باطل شدهاند و طبق قانون کار، سنوات به کارگر تعلق میگیرد، صرف نظر از اینکه به چه دلیل و چگونه رابطه کار به پایان رسیده باشد.
تمامی کارگران و کارمندانی که حداقل یک سال سابقه کار داشته باشند، شامل دریافت سنوات هستند. با این حال ممکن است بعضی از کارفرمایان به اشتباه تصور کنند که کارگرانی که سابقه کار آنها کمتر از یک سال است یا در طول سال کار خود را ترک کردهاند شامل سنوات نمیشوند. طبق فرمول حق سنوات همه کارگران مشمول سنوات هستند ولی مبلغ پرداختی به افرادی که یک سال کامل را مشغول به کار بودهاند با افرادی که در طول سال کار را ترک کردهاند، متفاوت است. حق سنوات همه کارگران باید توسط کارفرما پرداخت شود.
برای محاسبه سنوات یک سال کامل و کمتر از یک سال از این فرمول استفاده میشود:
۳۶۵/ کارکرد سنوات × حقوق پایه در حکم = حق سنوات
با جایگذاری در فرمول بالا، حق سنوات در پایان یک سال کاری برابر با یک ماه پایه حقوق کارگران و کارمندان است. فرقی نمیکند که یک سال کامل گذشته باشد یا چند ماه، تنها کافی است تا به جای کارکرد سنوات تعداد روزهای کاری یک سال گذشته را وارد کنیم.
تمام کارگاههایی که شامل قانون کار هستند وظیفه دارند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد، بهعنوان عیدی و پاداش پرداخت نمایند. مبلغ پرداختی به هر کدام از کارمندان و کارگران نباید از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی بیشتر شود.
طبق ماده ۲۱ قانون کار؛ سنوات، مزایای پایان کار، حق سنوات و یا مزایای پایان خدمت، مبلغی معادل یک ماه آخرین حقوق دریافتی کارگران است که کارفرما باید به کارگران خود پرداخت کند. سنوات یا مزایای پایان کار، باید با خاتمه و یا فسخ قرارداد کار، به کارگر پرداخت شود. این مبلغ به افرادی که کمتر از یک سال کارکرد داشته باشند نیز به نسبت مدت کارکردشان تعلق میگیرد و باید توسط کارفرما پرداخت شود.
بر اساس قانون کار، تمام کارگاههایی که مشمول قانون کار هستند، وظیفه دارند تا به اندازه آخرین حقوق یک ماه کارگران خود در پایان سال سنوات پرداخت کنند. استثنایی در این زمینه وجود ندارد و کارفرمایان باید به این نکته مهم توجه داشته باشند که پرداخت حق سنوات همچون پرداخت حقوق جزو وظایف اصلی آنها است.