فصل قبلتر بود که رضا اسدی با تغییر پست از هافبک دفاعی به مهاجم توسط پاکو خمس سرمربی تراکتور تبدیل به یک گلزن قهار در لیگ برتر فوتبال ایران شد و به سرعت خود را به عنوان یک مدعی کفش طلا مطرح کرد.
اسدی بعد از جدایی پر سر و صدا از تراکتور در فصل جدید در جمع طلایی پوشان سپاهان به میدان رفت و از همان اولین مسابقه که یک دیدار انتقامی مقابل باشگاه سابقش بود موفق به گل زنی شد تا نشان بدهد در پست جدید با آن قد و قامت رعنا بازیکنی قابل تکیه و خطرناک در فوتبال ایران است.
او همچنان بر مدار گل زنی است و همراه با شهریار مغانلو صدر جدول گلزنان فوتبال ایران را در اختیار دارد؛ اتفاقی که فصل قبل نیز به صورت یک دونوازی تا روز پایانی لیگ ادامه داشت. 12 گل در فصل پیش و ده گل در این فصل.
اگر اسدی در بازی قطر آن شلیک پایانی را کمی دقیقتر انجام میداد چقدر خوشحالتر بود (بودیم).
شروع سال 1402 برای علیرضا بیرانوند با دو قهرمانی شیرین در جام حذفی و لیگ برتر آغاز شد و او امیدوار بود در زمستان همین سال یکی از بازیکنان کلیدی تیمی باشد که قرار است طلسم ایران در آسیا را بشکند.
در واقع سال 1402 میتوانست برای بیرانوند رویایی تمام شود؛ البته اگر تیم ملی در نیمه نهایی جام ملتهای آسیا مقابل قطر آن شکست غیرمنتظره را تجربه نمیکرد. به هر حال اما بیرانوند حتی در سالی که همه چیز به وفق مرادش پیش نرفته، در تابستان مهمترین چهره نقل و انتقالاتی فوتبال ایران بود و در حال حاضر هم یکی از ستارههای تیم ملی و باشگاه پرسپولیس به شمار میرود.
عجیبترین چیز درباره مهدی ترابی این است که چرا در تیم ملی به او کمتر فرصت درخشش داده شده است.
او یک بازیکن ممتاز و موثر در کسب قهرمانیهای لیگ برتر توسط پرسپولیس در تمام این سالهاست؛ وینگری سریع گریزپا و هنرمند با توانایی ارسال پاس و گلزنی. بازیکنی که همه تیمهای رقیب حسرت در اختیار داشتنش را دارند.
خوبی ماجرا برای پرسپولیسیها این است که او علاقه زیادی به این پیراهن دارد و برای ترک باشگاه انگیزههای بیشتری روی میز بیاید.
ترابی یکی از چهرههای محوری پرسپولیس در کسب دو عنوان قهرمانی در فصل گذشته بود و به تازگی نیز با بازگشت به فرم مناسب تبدیل به یکی از ستارگان اصلی تیم اوسمار شده. بازیکنی که تداوم او از سایپا تا پرسپولیس رشک برانگیز است.
احسان که کاپیتان اول سالیان اخیر تیم ملی پس از خداحافظی جواد نکونام و مسعود شجاعی به شمار میرود، در سال 1402 و در 34 سالگی به انتخاب به عنوان بهترین مدافع چپ سال یونان نشان داد که همچنان در اوج آمادگی به سر میبرد.
به همین دلیل هم بود که امیر قلعهنویی توجهی به انتقادات درباره این بازیکن نداشت و او را با خود به جام ملتهای آسیا برد. در قطر احسان با توجه به سیستم کادر فنی در مسابقاتی خاص مورد استفاده قرار گرفت و البته احسان همچنان دوست دارد به ماجراجویی خود در تیم ملی ادامه بدهد.
حاجصفی در سال 1402 به لطف فرمی که داشت، به علی دایی و جواد نکونام که به ترتیب با 149 و 151 مسابقه بیشترین حضور را با پیراهن تیم ملی داشتهاند، نزدیک کرده است. او در اردوی فروردین ماه تیم ملی نیست، اما امیدوار است در فیفادی خرداد ماه از سوی کادر فنی به او فرصت بازگشت داده شود و در عین حال به حضور طولانی خود به عنوان یکی از لژیونرهای فوتبال ایران در یونان ادامه میدهد.
با وجود غیبت در جام ملتهای آسیا میشود محمد امین را به عنوان نماینده نسل آینده فوتبال ایران در انتخاب مرد سال فوتبال ایران وارد لیست کرد حتی اگر کمی اغماض در این مورد اتفاق افتاده باشد.
حزباوی یکی از دو بازیکن ایرانی در فوتبال قطر است و در باشگاه متمول و مشهور السد به کار خود ادامه میدهد بازیکنی که پیشنهاد دریافت پاسپورت قطری و حضور در تیم ملی قطر را رد کرده و قصد دارد به عنوان یک چهره قابل اتکا در غرب دفاع تیم ملی به سوی آینده پارو بزند.
حزباوی در نیمه اول امسال در تیم فولاد درخشیده بود و با 20 سال یکی از آیندهدارترین فوتبالیستهای ایران است.
محمد امین در فیفادیهای پیش رو اولین بازیهای ملی خود را انجام خواهد داد.
خصیصه اول رامین آمادگی بدنی است. بازیکنی علاقمند به تمرین دویدن و ارسال. رضاییان اگر جام ملتهای خوبی را پشت سر گذاشته بود میتوانست در عنوان در کسب عنوان مرد سال فوتبال ایران شانس بسیار بالاتری داشته باشد اما او با یک بازی نه چندان قابل قبول مقابل قطر حتی تا حد مرز خط خوردن از تیم ملی هم پیش رفت.
با این حال او به عنوان یک دفاع راست تهاجمی در تیم سپاهان در دو سال گذشته کاملا موفق عمل کرده و امسال به خصوص پیش از مصدومیتش ستاره اول لیگ برتر فوتبال ایران بود. رضاییان بازیکنی که در سن و سال بالا با وسواس زیاد آمادگی بدنی خود را حفظ کرده تا بالاتر از یک دفاع راست معمولی ستارهای چشمگیر و موثر برای سپاهان باشد.
رامین در این فصل در مجموع هشت گل برای سپاهان به ثمر رسانده است.
تابستان پر سر و صدای ایتالیایی و دندان گردی باشگاه پورتو ذهن و روح ستاره اول فوتبال ایران را به هم ریخت تا او برخلاف انتظار شرایط مطلوبی بعد از درخشش فوق تصورش در فوتبال پرتغال و کسب عنوان آقای گلی فصل گذشته نداشته باشد.
مهدی طارمی که احتمال انتقالش به اینتر یک تابستان هیجان انگیز را برای علاقمندان به فوتبال در ایران رقم خواهد زد با وجود آنکه جام ملتهای خوبی را پشت سر نگذاشت و همچنان با باشگاهش در کشمکش است به واسطه موفقیت در بخش اعظمی از سال از نامزدهای جدی کسب عنوان مرد سال فوتبال ایران است: بازیکنی که تعداد گلهای ملی و باشگاهی او در این سال شمسی در میان همه مهاجمان فوتبال ایران دست نیافنتی است.
هر سال که میگذرد پرسپولیسیها بیشتر نسبت به اهمال مدیران وقتشان در موضوع از دست دادن شهریار مغانلو عصبانی میشوند.
مهاجم اردبیلی فوتبال ایران در دومین سال متوالی در صدر جدول گلزنان لیگ برتر فوتبال ایران است و با تجربه بازی در تیم ملی در جام ملتهای آسیا یک گام به پیش برداشته و اگرچه در این اردو حضور ندارد اما بدون تردید بعنوان یکی از بهترین مهاجمان فعلی شاید بهزودی لژیونر هم بشود.
مغانلو با فیزیک بدنی فوق العاده و هنر تمام کنندگی و البته انرژی بسیار در پرس یک مهاجم فوق العاده برای سپاهان و عصای دست ژوزه مورایس است، بازیکنی کامل که خود را در قواره مرد سال فوتبال ایران به نمایش گذاشته و امیدوار است در سال جدید حداقل یک جام قهرمانی فوتبال ایران را بالای سر ببرد.
مغانلو سال گذشته با به ثمر رساندن 13 گل بهترین گلزن لیگ برتر لقب گرفت و در این فصل هم در حال حاضر با 10 در کنار اسدی دیگر ستاره فوتبال ایران در سال 1402 صدرنشین جدول برترین گلزنان است و همچنان 11 بازی دیگر پیش روی او قرار داد تا آمارش را بهبود بخشد.
مهدی قایدی بدون شک یکی از زیباترین فوتبالیستهای ایران است. بازیکنی سبکبال موثر و تهاجمی و هنرمند با توپ، او در جام ملتهای آسیا سورپرایز مسابقات ابتدایی بود و با گل زنی در دو بازی ابتدایی نشان داد که برای کوبیدن در تیم ملی وارد اردو شده است.
قایدی در نیمه اول سال همراه با استقلال در آستانه کسب دو قهرمانی بود اما در نهایت این موفقیت از آن پرسپولیس شد. او سپس به امارات بازگشت تا در تیم فرهاد مجیدی (اتحاد کلبا) به میدان برود و حاصل کار او موفقیت نسبی و گلزنیهای مکررش برای فرهاد و مربی تازه کلباست که در دو بازی هدایت این تیم را بر عهده داشته است.
این پسر خوش خنده بوشهری بازیکنی محبوب و مورد علاقه در میان فوتبال دوستان ایرانیست و باید دید در اردوی جدید تیم ملی و در بازیهای پیش رو چه نقش مهمتری را بر عهده خواهد گرفت.
از الاهلی به الوحده. این تغییر مثل یک نیروی محرکه همه چیز را درباره احمد نوراللهی تغییر داد. او در تیم جدید ابتدا زیر نظر موسمانی و سپس با تغییر او با یک سرمربی تازه بدل به بهترین بازیکن و ستاره تیمش شد. نوراللهی پس از کسب عنوان قهرمانی در لیگ فوتبال امارات تابستان به شهر ابوظبی کوچ کرده و گلزنیهای مکررش تیتر هفتگی مطبوعات وبسایتهای ایرانی است.
در عین حال نقطه تاریک سال گذشته در مورد او غیبتش در جام ملتها پس از خط خوردن پر سر و صدایش در شهریور ماه گذشته بود. اتفاقی که فوتبال ایران را از حضور یک هافبک شماره ۸ تاثیرگذار محروم کرد.
با این حال عملکرد باشگاهی و تداوم او در ادامه دوران فوق العادهاش در پرسپولیس او را در جایگاهی قرار میدهد که بشود نام او را به عنوان یکی از نامزدهای مرد سال فوتبال ایران مطرح کرد.
او در هشت بازی اخیر 6 گل و 4 پاس گل ثبت کرده که نمایش خیرهکنندهای از اوست.
این فهرست میتوانست نفرات دیگری هم در دل خود داشته باشد که به نامهایی نظیر علیرضا جهانبخش، محمدحسین کنعانیزادگان،شجاع خلیلزاده، روزبه چشمی، امید عالیشاه، محمد قربانی، فرشاد احمدزاده، سروش رفیعی، پیام نیازمند، حسین حسینی، رضا جعفری و برخی نامهای دیگر نیز میتوان اشاره داشت.