قانون برنامه ۵ ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران تیرماه امسال به دستگاههای اجرایی ابلاغ شد؛ قانونی که یکی از فصول مهم آن به اصلاح ناترازی صندوقهای بازنشستگی و تغییر نحوه محاسبه سن بازنشستگی اختصاص دارد.
پس از تایید نهایی افزایش سن بازنشستگی از سوی شورای نگهبان چشم همه کارمندان و افرادی که قصد بازنشستگی به این بود که در چه سالی زمینه اجرایی پیدا خواهد کرد.
مجلس در لایحه برنامه هفتم توسعه برای گروههای مختلف افزایش داد و در همین راستا بند الحاقی بند خ ماده ۲۹ لایحه را به تصویب رساندند که در صورت تایید شورای نگهبان، قابلیت اجرایی پیدا میکند.
کارگران و تشکلهای کارگری به این مصوبه اعتراض کردهاند؛ کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران نیز از شوراهای اسلامی کار در واحدها و کارخانجات مختلف خواسته است با امضای طوماری خطاب به شورای نگهبان، خواستار الغای افزایش سن و سابقه بازنشستگی شوند.
سقف پرداختی بازنشستگی صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر با افزایش به حداقل کف پرداختی به بازنشستگان صندوق تأمین اجتماعی متناسبسازی میشود و شرط بازنشستگی اختیاری با ۱۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه به حداقل داشتن ۷۰ سال اصلاح میشود.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت: محاسبه حقوق بازنشستگان بر مبنای ۵ سال آخر با توجه به وضعیت نامناسب صندوقهای بازنشستگی و از نظر منابع مالی به نفع دولت تمام میشود و به همین علت دولت این پیشنهاد را در لایحه برنامه هفتم توسعه آورده است.
لایحه برنامه هفتم با ۲۴ فصل و ۱۱۷ ماده، ۲۸ خرداد ماه توسط سید ابراهیم رئیسی تقدیم مجلس شورای اسلامی شد تا بدین ترتیب روند بررسی آن رسما آغاز شود. موارد بررسی شده در این لایحه چیست؟
عدم اشتغال بیمهشده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در قانون تامین اجتماعی را بازنشستگی میگویند؛ بازنشستگی شرایط گوناگونی دارد و برحسب سن و سابقه محاسبه میشود.