در قرن چهارم قبل از میلاد، ارسطو پیشنهادی را مطرح کرد، مبنی بر اینکه زلزلهها ناشی از بادهای محبوس شده در غارهای زیرزمینی است. تصور میشد که لرزشهای کوچک ناشی از فشار هوا بر روی سقفهای غار بوده و لرزشهای بزرگ ناشی از شکسته شدن سطح آن توسط هوا بوده است.