این رشد بیش از حد میتواند منجر به ایجاد پلاکهای ضخیم و پوسته پوستهای شود که ممکن است باعث ایجاد خارش یا ناراحتی شوند. چندین نوع مختلف پسوریازیس وجود دارد که بسته به ظاهر فلسها و محل قرارگیری آنها در بدن متفاوت است. عوامل محرک محیطی اغلب باعث شعله ور شدن علائم پسوریازیس میشوند.
علائم پسوریازیس
به وجود آمدن لکههای قرمز، پولکی و پوسته پوسته جزو علائم اولیه پپسوریازیس هستند که اغلب با خارش همراهند. پوستهها به راحتی ریخته میشوند و پوستههای نقرهای جایگزین آن ها میشوند.
علائم پسوریازیس در دوره عود بیماری ایجاد میشود و همینطور در طول زمان های مختلف با دوره های بهبودی در طی پاک شدن شکل میگیرند. دوره های بهبودی هر بار به طور متوسط 1 تا 12 ماه طول می کشد. پلاک ها ممکن است در هر جایی ایجاد شوند؛ اما معمولاً به صورت تکههای کوچکی در آرنج، زانو، کمر و پوست سر ایجاد میشوند. همچنین در سه نوع خفیف تا سه درصد، متوسط تا ۱۰ درصد و شدید تا بیش از ۱۰ درصد بدن را پوشش میدهند.
چه عواملی باعث ایجاد پسوریازیس میشوند؟
عواملی که میتوانند عامل ایجاد این بیماری در بدن شوند عبارتند از:
آسیب به پوست
عفونت ها
تغییرات هورمونی
همچنین داروهایی که می توانند باعث بدتر شدن پسوریازیس شوند هم عبارتند از:
لیتیوم، ضد مالاریا، کینیدین و ایندومتاسین
برخی افراد پسوریازیس را با آلرژی، رژیم غذایی و آب و هوا مرتبط میدانند، اما هنوز هیچ مدرکی این نظریهها را تأیید نکرده است.
بیشتر بخوانید:
علائم آرتروز و راههای درمان آن
علائم سندروم پای بیقرار و راههای درمان
علائم روماتیسم مفصلی و راههای درمان
علائم عفونت گوش و راههای درمان
علائم بیماری ام اس و راههای درمان آن
علائم بیماری سرخک و راههای درمان
علائم بیماری صرع و راههای درمان
علائم بیماری نقرس و راههای درمان
علائم بیماری ایدز و راههای درمان
علائم بیماری هپاتیت سی و راههای درمان
علائم سرمازدگی و راههای درمان
پسوریازیس مسری است؟
سوالی که بسیاری مطرح میکنند همین است که آیا پسوریازیس مسری است؟ پاسخ منفی است. این بیماری علیرغم ظاهر ناخوشایندش مسری نیست بنابراین بیماران میتوانند از این بابت نگرانی نداشته باشند.
راههای درمان
در اکثر موارد، بیماران با مراجعه به یک پزشک عمومی درمان میشوند. اما اگر علایم فرد شدید باشد یا به سایر درمانها پاسخ مناسبی ندهد، ممکن است، پزشک بیمار را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.
درمانهای بیماری پسوریازیس به نوع، شدت و ناحیه بروز ضایعات پوستی بستگی دارد. پزشکان عموما با درمانهای خفیفی مانند استعمال پمادهای موضعی روند درمان بیمار را شروع میکنند و در صورتی که بیمار به این درمانها پاسخ مناسبی ندهد، روشهای درمانی قویتری را در پیش میگیرند.
چنانچه فرد احساس کند که روش درمانی او تأثیر کافی را ندارد یا اینکه در حین درمان عوارض ناخوشایندی را تجربه میکند، بهتر است هر چه سریعتر با پزشک معالج خود مشورت کند.
درمانهای بیماری پسوریازیس به ۳ دسته کلی تقسیم میشوند:
درمانهای موضعی: کِرمها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال میشوند.
نور درمانی: در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار میگیرد.
درمان هدفمند: در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز میشود.
این در حالی است که این احتمال هم وجود دارد که پزشک از روشهای درمان ترکیبی برای بیماران استفاده کند تا نتیجه بهتری بگیرد.