ایرانگردی ؛ سفری کوتاه به دشت لار

 دشت لار دارای گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی و انواع جاذبه‌های طبیعی مثل کوه، رود و مرتع است. این طبیعت زیبا مقصدی خاص برای اکوتوریسم محسوب می‌شود. در دشت لار به دلیل اینکه فقط چادرهای ییلاقی عشایر وجود داشته و هیچ نوع زیست شهری و روستایی ندارد، باعث شده این دشت به بکر بودن شهرت پیدا کند. دشت لار به دلیل اینکه غنای طبیعی خود را از پیش از انقلاب حفظ کرده، به عنوان یک پارک ملی هم شناخته شده است. نام دیگر دشت لار، دشت شقایق‌های قرمز است. این نام‌گذاری به دلیل این است که در بهار دشت لار پوشیده از زیباترین و قرمزترین گونه‌های شقایق وحشی می‌شود. تقریبا در سال ۱۳۶۱ بر اساس مصوبه‌ای دشت لار به عنوان یک منطقه محافظت شده، اعلام شد. همچنین شکار کردن در برخی مناطق دشت، ممنوع است. این قانون به دلیل حفاظت از گونه‌های جانوری و کمیاب در منطقه ایجاد شده است.

دشت لار کجاست؟

فاصله دشت لار تا استان تهران تقریبا ۷۰ کیلومتر بوده و اینجا در مجاورت لواسان قرار دارد. وسعت دشت لار حدود ۷۳ هزار و ۵۰۰ هکتار است که ۳۱ هزار هکتار آن پارک ملی و منطقه حفاظت شده است. به طور کلی از نظر موقعیت اجتماعی باید گفت دشت لار میان دو استان تهران و مازندران قرار دارد. در واقع دشت لار قسمتی از کوه پایه‌های کوه دماوند محسوب می‌شود و همچنین قسمت‌هایی از آمل در دشت لار واقع شده است. استان تهران نیز در بخش‌های جنوبی و جنوب غربی دشت لار قرار گرفته و همسایه لواسانات به شمار می‌رود. در جهت جنوب شرقی پارک ملی لار، شهرستان دماوند و شهر پلور مازندران قرار دارد. روستای گرمابدر رود بار قصران در جهت غربی آن قرار گرفته و در اسناد تاریخی به دشت لار، لار قصران نیز می‌گفتند. به دلیل اینکه در دوران گذشته این منطقه بخشی از ناحیه تاریخی قصران از توابع ری به شمار می‌آمد.

مردم دشت لار

در دشت لار روستا یا شهری به چشم نمی‌خورد. تنها ساکنان فصلی این دشت، عشایری هستند که شغلشان دام پروری است. اغلب این کوچ‌نشینان از شهرستان ورامین و پیشوا می‌آیند و از دشت لار به عنوان اقامتگاه تابستانی و ییلاق استفاده می‌کنند. اگر خوش شانس بوده و مهمان یکی از عشایر چادرنشین باشید، به جذابیت سفرتان افزوده می‌شود.

چه فصلی به دشت لار برویم؟

دشت لار از کوهپایه‌های ارتفاعات دماوند به شمار می‌آید. این دشت آب و هوای کوهپایه‌ای خنک و ییلاقی دارد. بهترین زمانی که می‌توانید برای گردش دشت لار را انتخاب کنید، نیمه اول سال است که طبیعت این دشت به اوج زیبایی و شکوه می‌رسد. به دلیل اینکه این منطقه حفاظت شده، فقط می‌توان از ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور از وسایل نقلیه موتوری برای رفتن به این منطقه استفاده کرد. در زمان‌های غیر از این تاریخ نیز باید اتومبیل خود را در محیطبانی گذاشته و مسیر ۱۷ تا ۲۰ کیلومتری را پیاده‌روی کنید.

فاصله دشت لار با مناطق اطراف

فاصله دشت لار تا استان تهران ۱۰۰ کیلومتر، از آمل ۱۰۳ کیلومتر، از دماوند ۳۶ کیلومتر و از ساری ۱۷۲ کیلومتر است.

پوشش جانوری دشت لار

در منطقه حفاظت شده دشت لار گونه‌های بومی چون بزمجه مارمولک، مورچه صحرایی، فلامینگو، روباه و لاک پشت زندگی می‌کنند. از بین سایر گونه‌ها می‌توان به آهو، خرس قهوه‌ای، قوچ و گراز پلنگ واشه، میش، قورباغه، افعی، گرگ، گربه وحشی و سارگپه اشاره کرد. همچنین صد گونه پرنده در پارک ملی لار ثبت شده که از جمله آن می‌توان عقاب طلایی، خفاش، کبک را نام برد. عقاب طلایی یکی از انواع نادر پرندگان است که در این منطقه حفاظت شده یافت می‌شود. از جمله پوشش جانوری آبی دشت لار، شامل ماهی‌های قزل آلا به نام خال قرمز می‌شود.

پوشش گیاهی دشت لار

از نظر گیاه‌شناختی دشت لار حدود ۴۰۰ گونه‌ گیاهی از ۴۸ تیره را شامل می‌شود و همچنین ۳۵ گونه از این گیاهان فقط در ایران وجود دارند. پوشش گیاهی دشت لار به دو بخش تقسیم می‌شوند.

بخش اول: شامل گیاهانی است که خاصیت دارویی و غذایی دارند مثل؛ شکرتیغان، گون، شیرین بیان، خرگوشک، سیرک، پیازک، قارچ وحشی، کاسنی، گلپر، بومادران و مریم گلی. برای برداشت این گیاهان بهتر است در اردیبهشت‌ماه سری به این پارک بزنید.

بخش دوم: گیاهانی هستند که طبیعت دشت لار را زیبا و برجسته‌تر کرده‌اند و در هر فصلی زیبایی خاص خود را دارد. از جمله انواع گل‌های این دشت می‌توان به زنبغ وحشی بنفش و ارغوانی زرد، مرغک و شقایق در فصل بهار اشاره کرد. تنها گونه درختی که در این منطقه یافت می‌شود، درخت ارس نام دارد.