از چین تا صحرای دبی؛ بارور کردن ابرها با پهپاد چگونه انجام می‌شود؟

ترکیبی از هوش مصنوعی و دیجیتالی کردن مهار خشکسالی می‌تواند نتایج مثبتی در مبارزه با تاثیرات تغییرات آب و هوایی به همراه داشته باشد.

برای مثال چین برای مقابله با کمبود آب به هوش مصنوعی متوسل شده‌اند. آن‌ها با استفاده از ماهواره‌ها و ایستگاه‌های راداری سیار قصد دارند حرکت هوای مرطوب را برای بهبود شرایط در استان‌های نزدیک رودخانه‌ی یانگ تسه پیش‌بینی‌کنند.

پروژه‌ی قابل توجه دیگری برای کاهش این مشکل WWTP ۳۶۰ نام دارد که ایده‌ی توسعه‌ی آن توسط موسسه فناوری گالیسیا توسعه یافته است. هدف آن طراحی جایگزین‌های فنی است که مدیریت کارآمد بهداشتی و دیجیتالی کردن فرآیند تصفیه فاضلاب و چرخه‌ی آب را به طور کلی تضمین می‌کند. آنها از هوش مصنوعی و یادگیری عمیق برای ایجاد سیستم‌های اتوماسیون و مدل‌های پیش‌بینی‌کننده برای بهبود خدمات استفاده می‌کنند.

مثال دیگر استفاده از هوش مصنوعی برای مبارزه با خشکسالی در اسپانیا است که با پشتیبانی از اطلاعات ماهواره‌ای در لحظه می‌تواند مدیریت مخازن آب را بهبود بخشد. این پروژه توسط دانشگاه کوردوبا(Córdoba) توسعه یافته است.

استفاده از پهپادها برای بارور کردن ابرها

چینی‌ها پس از گذراندن یکی از طولانی‌ترین و بدترین خشکسالی‌های تاریخ خود در سال ۲۰۲۲ به روشی به نام بارورسازی ابرها روی آورده‌اند. این روش شامل استفاده از ترکیبی از مواد شیمیایی می‌شود که توسط موشک‌ها به آسمان پرتاب شده تا به طور مصنوعی باعث بارش قطرات باران شوند. به تازگی این کشور آسیایی از پهپادها برای آزادسازی محموله‌های کوچک یدید نقره که برای ایجاد باران استفاده می‌شود نیز بهره برده است.

پهپادها در صحرای دبی نیز برای رسیدن به هدفی مشابه مورد استفاده قرار گرفتند اما روش آنها متفاوت بود. در این مورد مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی از پهپادها برای دستیابی به باران مصنوعی استفاده کرد اما به جای استفاده از مواد شیمیایی این کار را با به کارگیری لیزرهایی که بارهای الکتریکی تولید می‌کنند انجام داد. با استفاده از لیزر می‌توان ابرها را به هم ملحق کرد تا به مجموعه‌ای از ابر تبدیل شوند که در نهایت منجر به بارش باران می‌شود.