آبله میمونی یا مانکی پاکس نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در دو گروه از میمونهای یک مرکز تحقیقاتی گزارش شد و نخستین گزارش شیوع انسانی به عنوان یک بیماری حدود ۸۰ سال پیش در جمهوری کنگو بود و بعد از آن فقط در برخی کشورهای آفریقای غربی گزارش شد.
آبله میمونی توسط یک ویروس با DNA دو رشتهایی که به خانواده اورتوپاکس ویروسها تعلق دارد ایجاد میشود. از لحاظ ژنتیکی دو نوع ویروس مانکی پاکس آفریقای مرکزی (کنگویی) و غرب آفریقا وجود دارد که نوع کنگویی بیماری خطرناکتر، شدیدتر و با قدرت سرایت و گسترش بیشتری همراه است. اکنون هنوز محل ذخیره طبیعی آن ناشناخته باقی مانده است، هرچند میمونها و برخی جوندگان فعلا متهم محسوب میشوند.
تاکنون سازمان جهانی بهداشت گزارشی از موارد تایید شده از آبله میمونی در ۱۲ کشور از جمله آمریکا، استرالیا، کانادا و ۹ کشور اروپایی شامل انگلستان، اسپانیا، پرتغال، آلمان، بلژیک، فرانسه، هلند، ایتالیا و سوئد دارد، در حالی که ۵۰ مورد مشکوک دیگر هم در حال بررسی است.
دکتر مسعود مردانی درباره این بیماری اظهارداشت: آبله میمونی بیماری جدید نیست و بیماری بازپدیدی است که سرعت انتشار آن فوق العاده است و در عرض دو هفته توانسته ۱۲ کشور در دنیا را مبتلا کند.
وی افزود: آبله میمونی از میمون، سنجاب، راسو و موش به افراد منتقل میشود و مرکز شیوع این بیماری از آفریقای غربی و مرکزی از طریق میمونها به افراد بوده و به سرعت در حال شیوع و گسترش سرایت به دیگران است.
این متخصص بیماریهای عفونی توضیح داد: علایم آبله میمونی در انسان شبیه یا خفیفتر از بیماری آبله و دوره بروز آن، پنج روز است که با تب، سردرد، درد عضلانی، درد کمر، لرز و احساس خستگی شدید شروع میشود، تنها فرق علامتی آبله میمونی و سایر بیماریها با ظاهر مشابه در این است که میتواند غدد لنفاوی را درگیر و متورم کند.
به گفته مردانی، دوره کمون (فاصله آلودگی فرد تا اولین علامت) در حدود ۶ تا ۱۴ روز است اما پنج تا ۲۱ روز هم گزارش شده بنابراین در صورت تماس قطعی با فرد مبتلا باید دوره قرنطینه را حتی تا ۲۱ روز رعایت کرد. فرد بیمار بعد از بروز تب، سردرد، خستگی، بثورات پوستی آبلهایی بر روی صورت و سایر قسمتهای بدن مشاهده میکند و خود به خود درمان میشود و به مصرف دارو خاصی نیاز نیست.
وی خاطرنشان کرد: یک مورد مشکوک به آبله میمونی در کشور مشاهده شده بود که با آزمایشات صورت گرفته، بیماری تایید نشد.
وی تاکید کرد: پرهیز از تماس با حیوانات، دوری از تماس با اشیا بخصوص محل قرارگیری و بستر حیوان یا فرد مبتلا، ایزوله کردن فرد مبتلا، شست و شوی مکرر دستها با آب و صابون یا الکل، استفاده از لباسهای محافظ برای کادر درمان که در تماس با مبتلایان هستند، برای مقابله با آبله میمونی ضروری است.
به گزارش ایرنا، پدرام پاک آیین سرپرست مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی نیز روز گذشته یکم خرداد گفت: تا کنون مورد مشکوک و خاصی از بیماری آبله میمونی نداشتهایم و شبکه بهداشتی کشور هر مورد مشکوکی را بررسی میکند.
وی با بیان این که فعلا مشکلی در خصوص این بیماری در کشور وجود ندارد، افزود: وزارت بهداشت، افراد مشکوک را بررسی می کند تا از عدم ابتلای آنها به آبله میمونی اطمینان حاصل کند همچنین درباره پیشگیری و درمان این بیماری، متن راهنمایی تدوین شده که در اختیار دانشگاهها قرار میگیرد.