تصاویر خانوادگی رهبر چچن با 14 فرزند

همسر رمضان قدیروف رهبر چچن که مادر ۱۴ فرزند است، از ولادیمیر پوتین لقب مادر قهرمان و جایزه یک میلیون روبلی دریافت کرد.

ولادیمیر پوتین، رئیس‌ جمهور روسیه به‌تازگی دو عنوان مادر قهرمان را از زمان برقراری مجدد این جایزه اعطا کرد که یکی از آن‌ها به مدنی کادیرووا که با رمضان قدیروف رهبر چچن ازدواج کرده است، داده شد.

هر دو زن به دلیل دستاوردهایشان در تحکیم نهاد خانواده و تربیت فرزندان مورد تقدیر قرار می‌گیرند. به غیر از عنوان افتخاری، هر یک از آن‌ها یک میلیون روبل دریافت می‌کنند.

پوتین فرمانی را امضا کرد که جایزه مادر قهرمان را در اواسط ماه اوت احیا کرد. بر اساس این سند، در صورتی که یک زن شهروند روسیه باشد و ۱۰ فرزند یا بیشتر را که شهروند روسیه نیز هستند، بزرگ کرده باشد، واجد این عنوان می‌شود.

در اتحاد جماهیر شوروی، عنوان مادر قهرمان از سال ۱۹۴۴ وجود داشت. به دریافت کنندگان آن مدال و یارانه‌های مختلفی اعطا شد. بیش از ۴۰۰۰۰۰ زن این عنوان را قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دریافت کرده بودند.

بر اساس اطلاعات رسمی، رمضان قدیروف و مدنی کادیرووا  ۱۴ فرزند دارند. مدنی همچنین معاون بنیاد احمد قدیروف و معاون دفتر اداری رهبر چچن است.

رمضان قدیروف کیست؟

رمضان قدیروف یکی از قدرتمندترین مردان روسیه و از متحدان قدیمی پوتین است.

برای مدتی بیش از یک دهه، کرملین به او برای حفظ نظم در چچن اتکا داشته است، یک جمهوری عمدتاً مسلمان در قفقاز شمالی که رمضان قدیروف همچون ملکی شخصی بر آن حکومت کرده است.

پوتین در سال ۲۰۰۷ او را به عنوان رئیس جمهور چچن منصوب کرد. پدر او احمد قدیروف که در سال ۲۰۰۳ با رأیی بحث برانگیز به ریاست جمهوری چچن رسیده بود، چند ماه بعد در یک حادثه ی انفجار بمب ترور شد.

البته قدیروف از ابتدا حامی مسکو نبوده است. در اوایل دهه ی ۱۹۹۰، او و پدرش به صف شورشیان چچنی پیوستند که با نیروهای روس برای استقلال چچن می جنگیدند. قدیروف ها اما در سال ۱۹۹۹ با شروع جنگ دوم چچن، تغییر موضع دادند.

رمضان قدیروف از سوی گروه های حقوق بشری به شکنجه، آدم ربایی و قتل در چچن متهم شده است.

در چچن انتقاد از کاستی ها در عملکرد دولت گاهی به ابراز پشیمانی رسمی منتقدان در تلویزیون دولتی این کشور منتهی می شود.

در سال ۲۰۱۸ قدیروف در مصاحبه ای با بی‌بی‌سی درباره ی اتهامات وارده به او درباره ی نقض حقوق بشر گفت: «سگ پارس می کند اما کاروان به راه خود ادامه می دهد. من آن هایی که این چیزها را درباره ام می نویسند را حتی آدم نمی دانم.»

برخی کارشناسان معتقدند قدمت ارتباط قدیروف با سرویس امنیت فدرال روسیه به دست کم سال ۲۰۰۰ میلادی یعنی زمانی که پوتین به ریاست جموری روسیه رسید، بازمی گردد.

منتقدان قدیروف او را با وقوع چندین فقره قتل که برخی از آن ها در اروپا رخ دادند، مرتبط می دانند، اما قدیروف خود مشارکت در این قتل ها را رد کرده است.

در سال ۲۰۱۵ قدیروف از زائور دادایف تقدیر کرد، یک افسر اطلاعاتی چچنی متهم به قتل یکی از متقدان برجسته ی پوتین به نام بوریس نمتسوف.

قدیروف گفت دادایف که افسر وزارت کشور روسیه بود، «خود را خالصانه وقف روسیه کرده و آماده است تا جان خود را فدا سرزمین مادری اش کند».

یک روز پس از تقدیر از دادایف، قدیروف پاداش بزرگی از سوی پوتین دریافت کرد.

پوتین به خاطر آنچه «دستاوردها، اقدامات دشوار اجتماعی و خدمت وظیفه شناسانه ی طولانی» عنوان شد، به قدیروف مدال افتخار اعطا کرد.

دادایف و ۴ فرد دیگر در سال ۲۰۱۷ به جرم قتل به زندان افتادند.

آنا پولیتکوفسکایا، یک روزنامه نگار تحقیقی برجسته ی روس که منتقد اقدامات قدیروف بود، در سال ۲۰۰۶ در بیرون آپارتمان خود در مسکو به ضرب گلوله به قتل رسید. ۲ مرد در این رابطه به حبس ابد محکوم شدند، گرچه کاراگاهان نتوانستند به طور دقیق تعیین کنند دستور این قتل از سوی چه کسی صادر شده بود.

در سال ۲۰۰۹، ناتالیا استمیرووا، یک فعال حقوق بشر روسی و یکی دیگر از منتقدان برجسته ی سیاست های قدیروف، در شمال قفقاز به ضرب گلوله کشته شد.

موارد دیگری هم از قتل متحدان سابق قدیروف که بعداً به منتقدان او بدل شدند وجود داشته که در کشورهای دیگر رخ دادند، مانند قتل عمر اسرائیلوف، بادیگارد سابق قدیروف در وین و قتل سلیم یامادایف، فرمانده ی چچنی در دبی.