گیاه استویا بومی نواحی شمالی آمریکای جنوبی است، ولی در محدوده وسیعی از شرایط آب و هوایی رشد میکند بطوریکه در مناطق سرد به صورت یک گیاه یکساله تنها یک بار در فصل گرم سال برداشت میشود و در مناطق گرم که دمای کمتر از ۵ درجه سانتیگراد نداشته باشند بصورت یک گیاه دائمی ۲ تا ۵ سال برداشت میشود.
ارزش بالای اقتصادی گیاه حتی امکان تولید گلخانهای آنرا نیز فراهم کرده است. مناسبترین دما برای رشد گیاه محدوده ۲۰-۲۵ درجه سانتیگراد است، ولی دما در رویشگاه اصلی این گیاه ۲۱-۴۳ درجه سانتیگراد است.
گیاه از طرق مختلف از جمله بذر، قلمه و کشت بافت تکثیر میشود که در همه موارد ابتدا باید میزان ترکیبات شیرین کننده موجود در گیاه مورد ازمایش و تایید قرار گیرند. استویولهای جدا شده از برگ استویا در ۹-۳ = pH و تا دمای زیاد (۱۰۰ درجه سانتیگراد) شکسته نمیشوند، تخمیر نمیشوند و رنگ آنها نیز در فرایند پخت تغییر نمیکند.
به این دلایل دارای طیف وسیعی از کاربردها در فرآوردههای خوراکی دارند. تحقیقات زیادی در ارتباط با استخراج و خالص سازی شیرین کنندههای موجود در برگ خشک شده گیاه استویا انجام شده است. عمل استخراج در درجه حرارتهای ۲۵-۰ درجه سانتی گراد قابل اجراست. برای خالص سازی ترکیبات استخراج شده معمولأ از ستونهای تبادل یونی استفاده میشود.
برای خالص سازی rebaudiosideA که شیرینترین ترکیب است، میتوان از میکرو فیلتر نیز استفاده نمود. در اکثر کشورهای اسیایی بخصوص ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته stevioside ۹۵% و Rebaudioside A که فاقد کالری بوده و قند خون را افزایش نمیدهد هم اکنون جایگزین شکر و دیگر شیرین کنندههای صنعتی شده است. گزارشات بالینی حاکی از موثر بودن این شیرین کننده غذایی بدون کالری در کاهش قند خون بیماران دیابتی است و همچنین قابل استفاده در نوشابه ها، شیرینی جات، بستنی، کیک و …بجای شکر میباشد. فراوردههای تهیه شده از عصاره این گیاه نه فقط برای بیماران دیابتی بلکه مورد استفاده برای عام مردم است؛ لذا تلاش در تحقیق و تولید روی عصاره این گیاه و ترکیبات آن یک ضرورت ملی است.